Σαράντα σεντ. Όσο ένα καρβέλι ψωμί, που συχνά είναι και το μόνο φαγητό της οικογένειας. Τόσα παίρνουν για να κάνουν σεξ κορίτσια -ακόμη και 12 ετών- στη νότια Αγκόλα, μία από τις χώρες του νοτίου κέρατος της Αφρικής, που αντιμετωπίζει από τις μεγαλύτερης ξηρασίες των τελευταίων δεκαετιών, με τη συνακόλουθη αύξηση της πείνας.
«Ξέρουμε ότι λόγω των συνθηκών το φαινόμενο έχει αυξηθεί πολύ, αλλά δεν υπάρχουν ακριβείς αριθμοί ή στατιστικές, άλλωστε είναι θέμα ταμπού», λέει ο Ρόμπερτ Μπούλτεν, επικεφαλής καταστάσεων έκτακτης ανάγκης της ανθρωπιστικής οργάνωσης World Vision στην Αγκόλα. «Μιλάμε για κορίτσια 12 με 17 ετών. Πολλά από αυτά μπορεί να κάνουν σεξ για ένα δολάριο, το οποίο αρκεί για να αγοράσουν ένα κιλό φασόλια ή δύο κιλά καλαμπόκι. Κι άλλα θα το κάνουν ακόμη και για 40 σεντ προκειμένου να αγοράσουν κάτι φαγώσιμο, έστω και λίγο ψωμί».
Ανάλογη είναι η κατάσταση στη Ζιμπάμπουε όπου ανήλικα κορίτσια κάνουν σεξ ακόμη και για 30 σεντ του δολαρίου, «τραγικό από κάθε άποψη, αφού ούτε ένα καρβέλι ψωμί δεν αγοράζουν μ’ αυτά», καταγγέλλει στο Ιδρυμα Ρόιτερς η οργάνωση Care. Αλλά και στη Μοζαμβίκη ή το Μαλάουι γυναίκες και κορίτσια που μετά βίας επιβιώνουν αναγκάζονται να καταφεύγουν στο σεξ για να βρουν φαγητό.
Το νότιο κέρας της Αφρικής έχει γνωρίσει τα χαμηλότερα επίπεδα βροχής από το 1981, καθώς λόγω της κλιματικής αλλαγής και σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη στην περιοχή κάπου 12 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας.
Η ξηρασία από τη μια και από την άλλη οι πλημμύρες και η βαθιά οικονομική κρίση έχουν οδηγήσει σε μια «σιωπηλή καταστροφή», ενώ η αυξανόμενη απόγνωση έχει αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των κοριτσιών που καταφεύγουν στο σεξ για να αγοράσουν ελάχιστα τρόφιμα.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια πλήττονται δυσανάλογα από την κλιματική αλλαγή καθώς αυτή υπονομεύει βασικά τους δικαιώματα και εντείνει έμφυλους κανόνες και αντιλήψεις που δημιουργούν αυξημένους κινδύνους γι’ αυτές.
Ούτως ή άλλως, είναι εκείνες που περισσότερο απ’ ό,τι οι άντρες ζουν στη φτώχεια, που φροντίζουν τις οικογένειες και φέρνουν νερό και φαγητό, ενώ σπάνια κατέχουν γη παρότι κυριαρχούν στην παραγωγή τροφίμων. Το να πωλούν το σώμα τους για λίγες δεκάρες είναι μόνο μία από τις πιο ακραίες συνέπειες της διατροφικής επισφάλειας.
Συχνά, όταν η πείνα θεριεύει, τα κορίτσια αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους να βρουν τρόφιμα ή να φέρουν κάποιο εισόδημα. Η επισιτιστική κρίση έχει αυξήσει τα περιστατικά βιασμών, όπως συμβαίνει στην Αγκόλα, καθώς, για να βρουν καθαρό νερό και κάτι φαγώσιμο, κορίτσια και γυναίκες περπατούν μεγάλες αποστάσεις στα δάση, όπου οι κίνδυνοι επιθέσεων είναι πολλαπλάσιοι. Οπως αυξάνουν και οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών, που δίνονται πρόθυμα από τους γονείς τους σε γαμπρούς με αντάλλαγμα χρήμα ή ζώα ή απλώς για να εξοικονομηθεί ένα πιάτο φαγητό.
Είναι ενδεικτικό πως, σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, η κρίση έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση των παιδικών γάμων όχι μόνο στην Αγκόλα αλλά και σε Ζιμπάμπουε, Ζάμπια, Λεσότο και Ναμίμπια.
Σχετικά Άρθρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου