Orthodox Christian Initiative for Africa: PAASBOODSKAP VAN DIE PATRIARG

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

PAASBOODSKAP VAN DIE PATRIARG

Christus het opgestaan uit die dode, deur sy dood het Hy die dood vertrap en aan hulle in die grafte die lewe geskenk.

Prot. Nr. 20/2017

THEODOROS II

DEUR DIE GENADE VAN GOD POUS EN PATRIARG VAN ALEXANDRIË

EN DIE HELE AFRIKA;

AAN DIE VOLHEID VAN ONS APOSTOLIESE EN PATRIARGALE TROON:

GENADE EN BARMHARTIGHEID VAN ONS VERRESE HERE EN GOD EN HEILAND JESUS CHRISTUS

“En kyk, Ek is met julle al die dae tot aan die voleindig van die wêreld.” (Mt. 28:20)

Afrikaans Ortodoks - Kerk van die Heilige Maria die Egiptenaar

My liewe broers en susters,
Met hierdie woorde, met hierdie belofte vol hoop, het die Seun van God sy verlossingswerk op aarde voltooi. Hy wat die hemele verlaat het en na die aarde gekom het om ons verlossing te bied. Hy wat vir ons arm geword het. Hy wat die Kruis bestyg het en vir ons gely het. Hy wat vir ons begrawe is. Hy wat vir ons weer opgestaan het, en die dood wat Hy verduur het, het vir ons die aankondiger van onsterflikheid geword.
Hierdie uiteinde was egter nie net verbaal nie, ook was dit nie bloot histories nie. Hierdie uiteinde was, in teendeel, dinamies en tydloos. Die Kerk het die werktuig vir hierdie tydlose dinamiek van Sy opstanding geword. Nie as ‘n gevestigde godsdiens nie, maar as die Liggam van Christus, ‘n oop gemeenskap van sondige mense wat verlossing wil verkry; mense wat die oproep van Christus aanvaar: “Kom na my toe almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee. (Mt. 11:28)

Die Kerk het uiteindelik die lewende bewys geword van hoe lief die Verrese Here ons het. Want ‘n mens kan twyfel hê oor enigiets, maar nie oor die liefde van God nie. Maar wat is dit wat ons van die Huis van die Vader weghou? Wat is dit wat ons nie toelaat om terug te keer na die Vader wat ons liefhet en op ons wag? Is dit miskien ons uitermate vertroue op ons eie krag? Of is dit miskien die indruk dat ons foute so groot is dat dit die liefde van God oorskry?
Wat die antwoord ookal is, openbaar die afstand wat ons van God skei, ‘n gebrek aan geloof. Dit is as gevolg van die feit dat hoop en liefde ons in gemeenskap met God bring, eers wanneer dit gegrond is op ware geloof. Hoop en liefde verlig die pad van terugkeer na God, eers wanneer ons gereed is om, soos Petrus, te bely: U is die Christus, die Seun van die lewende God” (Mt. 16:16) Eers wanneer geloof nie bloot ‘n bron van ‘n gespogery is nie, maar wanneer dit die onuitputlike bron van die goeie toepassing daarvan is.
Deesdae het ons, ongelukkig, miskien die hoogtes van kennis bereik, maar het ons in die geloof ongeletterd geraak. Ons het miskeien tegnologies uitgeblink, maar dit het daarop uitgloop dat ons teologies onkundig geword het. Ons het die geopenbaarde woord van God verwerp en het in nuwe evangelies begin glo, op die gebied van die wetenskap, die filosofie of die politiek. Ons het God ontken en begin glo dat ons Hom nie nodig het ten einde ons bestaan te omskryf nie. Ons het die ware geloof vergeet en het ons oorgegee aan die kettery van ons tyd: die verheerliking van ons ego, van mag en rykdom.
En nou dat ons helaas vind dat ons wêreld oorheers word deur die redeloosheid van die sterkste onder ons medemens, soek ons ‘n manier om die weg na verlossing te vind. En nou dat ons in God se liefde ongeletterd geraak het, probeer ons die krag vind om te sê: “Ek sal opstaan en na my vader gaan” (Lk. 15:18). Ons persoonlike opstanding is egter onmoontlik sonder die hervuwing van ons geloof. Ons evangeliese ongeletterdheid kan net genees word deur die woord van God deur persoonlike ervaring te leer ken.

Malawi, Easter 2017 (here)

My liewe broers en suster.
21 eeue na die Opstanding van die God-Mens en die verspreiding van die Gevangelie aan die volke, het die mensdom weereens hopeloos verwyderd van God se wil geraak. Die enigste veilige kompas vir ‘n terugkeer na ons vaderlike tuiste, is om weer tot geloof ge-evangeliseer te word. Na geloof, nie net as ‘n blote saak van die denke nie, maar wesenlik as ‘n ervaring van die hart. Na geloof, nie as die belydenis van ‘n idee nie, maar as die belydenis van die persoon van Christus, wat die Weg, die Waarheid en die Lewe is, na geloof as sending, as ‘n plig om Christus se Evangelie te bring na die uiteindes van die aarde.
Dit is wat ons in Afrika doen, want, soos Johannes Chrysostomos dit gestel het, is daar niks meer ongevoelig as ‘n Christen wat nie omgee vir die verlossing van ander nie ((pg 60, 162). Hierdie sending is moontlik reusagtig en die arbeiders miskien min, maar ons harte klop warm by die belofte van hoop van die Here dat “die poorte van die doderyk dit (die Kerk) nie (sal) oorweldig nie. (Mt. 16:18) Hierdie belofte van hoop van die Here is wat ons sendingwerk omvorm tot ‘n sending van liefde wat die dood te bowe gaan. Net soos wat ons Heer die dood met sy Opstanding oorwin het.
Christus het opgestaan!

(Geteken deur) +Theodoros ll
Pous en Patriarg van Alexandrë en die Hele Afrika

Sien ook

A voice from Orthodox Christian Africa: "The hopeful message of Resurrection: with power, solidarity with fellow human beings, faith and optimism, we will find the way out of the terrible ordeal!"

In English: PASCHAL ENCYCLICAL 2017 OF THE POPE AND PATRIARCH OF ALEXANDRIA AND ALL AFRICA THEODOROS II