Ο Πατριάρχης των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αφρικής μιλάει για τα μικρά "θαύματα"…

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος ο Β', λίγες ημέρες πριν εισέλθουμε στην εβδομάδα των Θείων Παθών για την Ορθοδοξία, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στις "Αντιθέσεις".

• Ο Πατριάρχης της ηπείρου των μεγάλων αντιθέσεων, της φτώχειας, των συρράξεων με θύματα χιλιάδες παιδιά και γυναίκες, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές για νερό και τροφή κάτω από ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, μιλάει για όλους και για όλα.

• Γιατί υποστηρίζει ότι η πλέον καταφρονεμένη ήπειρος του πλανήτη είναι συνάμα και η μεγάλη του ελπίδα…

• Τι λέει για τις μεγάλες γεωπολιτικές ανατοποθετήσεις και πως αυτές επηρεάζουν τον χώρο των θρησκειών και κυρίως των Χριστιανικών Εκκλησιών, πρωταγωνιστικά δε το χώρο της Ορθοδοξίας

• Οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία για τις σχέσεις στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας και ποια Εκκλησία πληρώνει βαρύ τίμημα από την σχάση μεταξύ Μόσχας-Κιέβου και Φαναρίου εκκλησιαστικά

• Το μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας για τον δοκιμαζόμενο πλήρωμα των Χριστιανών αλλά και τους Αλαουίτες στον Πατριάρχη Αντιοχείας στη Συρία

• Τι λέει για την τραγωδία των Τεμπών και ποιο σαφές μήνυμα στέλνει για τις αήθεις συμπεριφορές σε συγγενείς θυμάτων των Τεμπών

• Τι αποκαλύπτει για τις δυσκολίες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στη χειμαζόμενη ήπειρο της Αφρικής

• Πως περιγράφει την δύναμη της Αγάπης και της Προσφοράς μέσα σε συνθήκες φτώχειας, πολέμων και ασθενειών

Ο Πατριάρχης των "φτωχών, ταπεινών και καταφρονεμένων" σε μια ασυνήθιστη "εξομολόγηση" για τα μικρά "θαύματα", ελπίδας, πίστης και ζωής…

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

 

Τα παιδιά του δρόμου της Ρουάντας

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος “Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”

Η σελίδα του Συνδέσμου στο Facebook

Ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αφρική είναι τα παιδιά του δρόμου. Για διάφορους λόγους χιλιάδες παιδιά έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και το σπίτι τους και ζουν στον δρόμο. Συνήθως οι λόγοι είναι οικονομικοί, καθώς όταν οι οικογένειες δεν μπορούν να αναθρέψουν τα πολλά παιδιά, τα διώχνουν να ζήσουν στον δρόμο. Και εκείνα αναγκάζονται να κοιμούνται στον δρόμο και να κάνουν πράγματα του δρόμου. Ο,τι φαντασθεί κανείς. Πολλά παιδιά ζουν μαζί σαν τα ζώα σε κοπάδια.

Για κάθε κοινωνία είναι ένας μόνιμος μπελάς, αφού επιβιώνουν κυρίως με την κλεψιά. Δεν ζουν πολλά χρόνια, αφού είναι εκτεθειμένα στις άσχημες καιρικές συνθήκες κυρίως στις τροπικές χώρες. Είτε πεθαίνουν από αρρώστιες, είτε σκοτώνονται από τους ιδιοκτήτες που προασπίζονται έτσι τις περιουσίες τους, είτε μεταξύ τους.

Κανείς δεν κάνει κάτι για να τα βοηθήσει. Μόνο κάποιοι ιεραπόστολοι τα μαζεύουν σε οικοτροφεία και προσπαθούν να τα εξημερώσουν και να τα κάνουν ανθρώπους.

Όταν αναλάβαμε τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου της Ι. Επισκοπής Ρουάντας, το Κράτος ζήτησε να βοηθήσουμε σ’ αυτό το πρόβλημα και να συμβάλει η Εκκλησία μας στον περιορισμό του.

Πράγματι με την βοήθεια του Αρχιμ. Αναστασίου Hamilcar Fidele Tuyisenge, θεολόγου-κοινωνικού λειτουργού, οργανώθηκε το πρόγραμμα βοήθειας των παιδιών του δρόμου. Συνεργασθήκαμε με την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Rwamagana, απ’ όπου πήραμε την άδεια της εφαρμογής του προγράμματος. Το όλο εγχείρημα μπόρεσε να εφαρμοσθεί με την χορηγία του π. Γεωργίου Σχοινά, εφημερίου του Ι. Ναού Αγ. Νικολάου Φιλοπάππου, και των πνευματικών του παιδιών.

Το Επισκοπικό Συμβούλιο της Ιεράς Επισκοπής Ρουάντας διόρισε Διοικητικό Συμβούλιο για την διοίκηση του Ιδρύματος, νοικιάσθηκε χώρος που ονομάσθηκε «Σπίτι της Αγάπης», έγινε πρόσληψη κατάλληλου προσωπικού και υπεύθυνη του προγράμματος ορίστηκε η εκπαιδευτικός Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου από την Αθήνα.

Ξεκινήσαμε με την συγκέντρωση 20 παιδιών ηλικίας 5-12 χρονών. Πρώτη μας φροντίδα είναι η σωματική καθαριότητα και ο έλεγχος της ιατρικής τους κατάστασης. Τους παρέχουμε καινούργια ρούχα και παπούτσια και τους μαθαίνουμε πως θα προσαρμοσθούν στο κοινό πρόγραμμα. Ο έμπειρος παιδαγωγός π. Βασίλειος συνεργάζεται με τα παιδιά και μαθαίνει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψαν το σπίτι τους. Στην συνέχεια επισκέπτεται τους γονείς, διαπιστώνει επί τόπου την οικογενειακή κατάσταση και γίνεται προσπάθεια επανένωσης του παιδιού με την οικογένεια και μόνιμης επιστροφής στο σπίτι. Δόξα τω Θεώ! Λίγες μέρες μετά την ένταξη στο πρόγραμμα τα παιδιά επιστρέφουν στα σπίτια τους!

Η μέρα ξεκινά με προσευχή στον Ναό, γυμναστική, πρωϊνό και ακολουθεί εκπαίδευση με κατήχηση, κοινωνινή αγωγή και ψυχαγωγία με ύμνους, τραγούδια και εργόχειρες κατασκευές. Μετά το μεσημεριανό ακολουθούν αθλητικές δραστηριότητες και στην συνέχεια το βραδινό φαγητό. Με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τα παιδιά είναι έτοιμα για να επιστρέψουν στο Σχολείο τους.

Καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, κάθε απόγευμα, σχολώντας από το Σχολείο περνούν από το «Σπίτι της Αγάπης», διαβάζουν τα μαθήματά τους με την βοήθεια εκπαιδευτικού και έπειτα επιστρέφουν στα σπίτια τους.

Νιώθουμε πραγματικά μεγάλη συγκίνηση, όταν τα μικρά παιδιά μας πιασμένα χέρι-χέρι έρχονται την Κυριακή στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και ψάλλουν όλα μαζί. Εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι από παιδιά του δρόμου έγιναν παιδιά του Θεού! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αγάπης και της θαλπωρής, που τους παρέχουμε!

Την προσπάθεια αυτή στηρίζει εξ αρχής και ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος με εκκλήσεις στο έγκριτο περιοδικό του. Όσοι από τους φίλους της Ιεραποστολής επιθυμούν να συνδράμουν και να ενισχύσουν το έργο μπορούν να απευθυνθούν στον Ι. Σύνδεσμο και να προσφέρουν την βοήθειά τους.

Η Ιερά Επισκοπή Ρουάντας με ευγνωμοσύνη ευχαριστεί τους φίλους και δωρητές του Ι. Συνδέσμου για την ενίσχυση του προγράμματος των παιδιών του δρόμου και εύχεται κάθε ευλογία στα δικά τους παιδιά και στις οικογένειές τους.

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ 

 

Η ευλογία της γνώσης: Το δώρο της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας στην Επισκοπή Τολιάρας (Μαδαγασκάρη)

"Στην καρδιά της Νότιας Μαδαγασκάρης, εκεί όπου η παιδεία δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα αλλά προνόμιο για λίγους..." 

Του Θεοφιλ. Επισκόπου Τολιάρας κ. Προδρόμου

Πρακτορείο Εκκλ. Ειδήσεων "Άρχων"

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Όταν πριν από δύο χρόνια πορεύτηκα για πρώτη φορά στην άγνωστη και μακρινή Πέμπτη Ήπειρο, την Αυστραλία, με την ευλογία του Πατρός και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου, ένιωθα ανήσυχος, ίσως και κάπως φοβισμένος, μπροστά στο άγνωστο και στη διαφορετική νοοτροπία των ανθρώπων. Όλα έμοιαζαν καινούργια, και τα μεγέθη ασύλληπτα σε σύγκριση με την Ελλάδα, και ακόμη πιο ασύλληπτα όταν τα συνέκρινα με τη φτωχική Νότια Μαδαγασκάρη, όπου διακονώ ταπεινά. Όμως, ο Θεός πάντα παρηγορεί και ανοίγει δρόμους. Και τότε ξαφνικά ήρθε στην καρδιά μου η ιστορία του Αβραάμ και η φωνή του Θεού που έλεγε: «Πήγαινε εκεί που θα σου δείξω».

Όταν ακολουθήσεις τη φωνή του Θεού, ποτέ δεν θα το μετανιώσεις. Το ταξίδι αυτό υπήρξε πραγματικά ένα θαύμα. Η ευχή του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου και το έμπρακτο πατρικό του ενδιαφέρον για τις ανάγκες της Ιεραποστολής, η αρωγή των Επισκόπων του, η συμπαράσταση του κλήρου και του λαού, υπήρξαν κάτι παραπάνω από συγκινητικά. Ήταν σαν να ζούσα στα πρώτα αποστολικά χρόνια, όταν οι εύρωστες Κοινότητες στήριζαν τις φτωχότερες, και έτσι άρχισε να γεννιέται το θαύμα.

Στην καρδιά της Νότιας Μαδαγασκάρης, εκεί όπου η παιδεία δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα αλλά προνόμιο για λίγους, το θαύμα έλαβε σάρκα και οστά. Ένα σχολείο – Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο – στέκει τώρα ως φάρος γνώσης και ελπίδας για 510 παιδιά, φωτίζοντας το μέλλον τους με την αλήθεια της μάθησης.

Αυτό το θαύμα γεννήθηκε από μια ανιδιοτελή αγάπη. Η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, υπό την καθοδήγηση του πολυσεβάστου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ενός εμπνευσμένου Ιεράρχη και ανθρώπου ανοικτών οριζόντων, έσκυψε με πατρική στοργή πάνω από τις ανάγκες της Ιεραποστολής στην Τολιάρα. Με μια κίνηση αγάπης και φιλαδελφίας, χάρισε στην Ιερά Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης ένα ολόκληρο σχολικό συγκρότημα, προσφέροντας στα παιδιά αυτό που τόσο απεγνωσμένα ζητούσαν: μια ευκαιρία να μάθουν, να εξελιχθούν, να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον κι έναν καλύτερο κόσμο. 

Η δωρεά αυτή δεν είναι απλώς ένα κτίριο. Είναι μια ζωντανή μαρτυρία χριστιανικής αδελφοσύνης και αλληλεγγύης, ένα έργο που αποδεικνύει ότι η αγάπη δεν γνωρίζει αποστάσεις, σύνορα, λαούς και φυλές. Από την Αυστραλία ως τη Μαδαγασκάρη, η γέφυρα της προσφοράς χτίστηκε με προσευχές, θυσίες και αληθινή φροντίδα για τον πάσχοντα αδελφό, για το ορφανό παιδί, για τον ίδιο τον Χριστό τελικά. Διότι η προσφορά σε έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μας είναι προσφορά στον Χριστό.

Σήμερα, μέσα στις αίθουσες αυτού του σχολείου, του σχολείου με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Μακάριος», 510 παιδιά γελούν, γράφουν, διαβάζουν, ονειρεύονται. Παιδιά που κάποτε δεν είχαν πρόσβαση στη γνώση, κρατούν στα χέρια τους βιβλία, σχηματίζουν τα πρώτα τους γράμματα, αποκτούν ελπίδα. Η φλόγα της μάθησης ανάβει σε κάθε βλέμμα, σε κάθε φωνή που απαγγέλλει με περηφάνια μια λέξη που έμαθε.

Η Ιερά Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης, με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, υψώνει δοξολογία στον Θεό και εκφράζει την πιο βαθιά της ευχαριστία προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο. Αυτή η δωρεά δεν είναι απλώς μια κίνηση φιλανθρωπίας· είναι μια επένδυση στις ψυχές των παιδιών, ένας σπόρος που θα καρποφορήσει σε μια κοινωνία φωτισμένη από τη γνώση και την πίστη. 

Είθε η χάρη του Θεού να ευλογεί πάντοτε αυτούς που ανοίγουν δρόμους για τα παιδιά του κόσμου. Στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, η Εκκλησία της Ν. Μαδαγασκάρης απευθύνει ένα ταπεινό αλλά εκ βάθους καρδίας «ευχαριστώ». Μέσα από την αγάπη τους δεν χτίστηκε απλώς ένα σχολείο· χτίστηκε ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα.

Αυτό το ταπεινό «ευχαριστώ» των παιδιών της Ν. Μαδαγασκάρης και το δικό μου ήλθα για να κομίσω αυτές τις ημέρες στον σεβάσμιο και πρεσβύτερο αδελφό Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και σε όλο τον ευλογημένο κλήρο και λαό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, και να εκζητήσω και πάλι το έλεος της ευρύχωρης καρδιάς τους. 

Αναχωρώ από την Αυστραλία με την καρδιά πλημμυρισμένη από αγάπη και ευγνωμοσύνη, και με τη νοσταλγία ήδη να με κυριεύει για τα όσα όμορφα και πνευματικά που μου χάρισε η Αυστραλία.

Σας περιμένουμε, Σεβασμιώτατε Άγιε Αυστραλίας, στην Τολιάρα, να δείτε τα καλά έργα των χειρών σας και να ακούσετε το «ευχαριστώ» των παιδιών μας. Αυτό μόνο έχει αξία και όχι τα δικά μου άτεχνα λόγια… Αείποτε ευγνώμονες!

 

Και:

Μαδαγασκάρη: Ο επίγειος παράδεισος που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του

Μαδαγασκάρη: "Το ρύζι είναι άχρηστο τρόφιμο, δεν υπάρχει νερό για να βράσει!" 

Orthodox Madagascar

Αφρική: Ένα διαφορετικό Μεγάλο Απόδειπνο!

Ευχή

- Πατέρα Κοσμά,  βρισκόμαστε στο μέσο της Σαρακοστής και ο Σταυρός του Κυρίου υψώνεται για να μας σκεπάσει και να μας ξεκουράσει απ’ τον αγώνα μας. Τούτο δε συμβαίνει μόνο στην ορθόδοξη Ελλάδα μας, συμβαίνει σε κάθε γωνιά του κόσμου, στην Αμερική, στην Ασία, Αυστραλία και στην Αφρική. Ο πνευματικός αγώνας διεξάγεται παντού! Όπως λένε οι όσιοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν είναι ο τόπος αλλά ο τρόπος.

π. Κοσμάς:  Διανύουμε την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σε μία γωνιά του πλανήτη όπου τα φώτα της δημοσιότητας και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης δεν έχουν θέση. Σε ένα άγνωστο χωριό, το Musunoi, στο Κονγκό της Αφρικής.

Είναι απομακρυσμένο από το κέντρο της πόλης του Κολουέζι και περικυκλωμένο από τόνους χωμάτων, τα οποία έχουν εξορυχθεί από την καρδιά της γης, λόγω των ορυχείων που υπάρχουν στην περιοχή. Βλέπεις μέσα στην ατονία των υπερυψωμένων βουνών από χώμα, ανθρώπους φτωχούς, ρακένδυτους που στην πρώτη ματιά  έρχεται αυτομάτως το συναίσθημα της λύπης για την κατάστασή τους, αλλά και η ανάγκη για να εκφράσεις εκ βάθους καρδίας ένα Κύριε ελέησον.

euxh.gr:  Φυσικά υπάρχει και ένας άλλος τόπος όπου φανταζόμαστε το « Κύριε Ελέησον» να γίνεται «Δόξα σοι ο Θεός».

π. Κοσμάς: Πράγματι, έτσι είναι. Στη συνάντηση αυτή, τα βλέμματα σταματούν και η ψυχή σκιρτάει από χαρά. Είναι μία συνάντηση διαφορετική από την καθημερινότητα που ζεις. Είναι μία συνάντηση προσευχής σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Στο χώρο της Εκκλησίας. Στο μέρος που τελείται το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Εκεί έρχεσαι να συμπροσευχηθείς με απλούς και φτωχούς ανθρώπους με πλούσια καρδιά, που λίγοι τους γνωρίζουν. Μόνο οι δικοί τους άνθρωποι, της οικογενείας, οι συγχωριανοί τους και ο Ιερέας. Ο πνευματικός τους Πατέρας. Αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη για τις ψυχές τους, κάποιες από τις υλικές τους ανάγκες, αλλά και την πνευματική τους καθοδήγηση σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως και λατρείας. Στέκεται όρθιος στις επάλξεις του πνευματικού αγώνα. Είναι μία αναμμένη λαμπάδα που λιώνει καθημερινά για το ποίμνιό του, προφυλάσσοντάς το από τους προβατόσχημους λύκους των διαφόρων αιρέσεων και Προτεσταντικών παραφυάδων.

euxh.gr: Αλήθεια τί νιώθει εκείνες τις ιερές στιγμές ο ιερέας και οι πιστοί;

π. Κοσμάς: Χτυπάει η απλή και χειροκίνητη καμπάνα, προσκαλώντας τους πιστούς να έρθουν στην Εκκλησία. Να προσευχηθούν και να δοξολογήσουν το Θεό Πατέρα. Ξεκινάει η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου. Οι ιεροψάλτες διαβάζουν τους πρώτους ψαλμούς της Ακολουθίας και σιγά σιγά φθάνουν στα πρώτα ψαλσίματα, λέγοντας: Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε έθνη και ηττάσθε ότι μεθ’ ημών ο Θεός (Ησ  8, 9-10).

Αυτομάτως γεννάται η ελπίδα, ακούγοντας το μεθ’ ημών ο Θεός. Ο αμαρτωλός μου νους ανανεώνει την ελπίδα ότι ο Θεός είναι μαζί μας και συνεχίζει με πιο έντονη την επιθυμία για προσευχή.

Έτσι, συνεχίζεται η ακολουθία και κατά την διάρκειά της συναντιούνται με τους άλλους πιστούς. Οι αναστεναγμοί, τα δάκρυα και τα αιτήματα των προσευχών μας σε μία κοινή πορεία, η οποία καταλήγει στον ουρανό. Στον κοινό μας Πατέρα. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς.

Απορροφημένος ο νους μέσα στην καρδιά, ακούει μία γλυκιά φωνή ξαφνικά. Έρχεται να δώσει μία παρηγοριά για το υπόλοιπο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής: ‹‹Κύριε των Δυνάμεων μεθ’ ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησόν ημάς››.

euxh.gr: Ποια εικόνα σας γεννά η στάση των πιστών στο Ναό του Θεού μας;

π.Κοσμάς: Βλέπεις τη στάση των πιστών μέσα στην Εκκλησία και σου έρχεται αυτομάτως η εικόνα του κεριού επάνω στην Αγία Τράπεζα και μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας της Παραμυθίας.

Παραμυθία διαρκώς το αναμμένο κερί επάνω στην Αγία Τράπεζα. Στέκεται η ελπίδα αναμμένη και εκπέμπει φώς. Αυτό το Φως το αληθινό, το οποίο αγιάζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο εις τον κόσμο.

Αυτό το Φως που μεταμορφώνει, την ώρα της ακολουθίας, τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων διδάσκοντας αγάπη, ελπίδα, ενότητα, μακριά από φυλετικές διακρίσεις. Μόνο εν Χριστώ αναγνώριση.

Αυτό το κερί ελπίδας στο εικόνισμα της Παναγίας, είναι η  Ελληνική Ιεραποστολική παρουσία εδώ στο μακρινό Κονγκό, που ξεκίνησε από την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου και συνεχίζει να  μεταφέρει για αρκετές δεκαετίες το μήνυμα του Ευαγγελίου και την διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας σ’ ένα ταλαιπωρημένο, βασανισμένο και αποδυναμωμένο λαό, ο οποίος… ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη (Ματθ. 8, 20).

Αλήθεια, πόσα ψυχικά και σωματικά αποθέματα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος, για να ακολουθήσει μία εν Χριστώ πορεία ευαγγελιζόμενος έναν διαφορετικό λαό από κάθε άποψη;

euxh.gr:  π.Κοσμά, ποιο είναι το δικό σας «δώρο» από τους πιστούς Χριστιανούς της Αφρικής;

π.Κοσμάς: Το Μεγάλο Απόδειπνο τελειώνει, αλλά η χαρά μας συνεχίζεται. Όλοι μαζί βγαίνουν από την Εκκλησία, για να σε αποχαιρετήσουν και να σε ευχαριστήσουν που τους επισκέφθηκες. Μπορεί να μην σου προσέφεραν κάποιο ιδιαίτερο δώρο για την εκεί παρουσία σου, αλλά ο τρόπος έκφρασης του προσώπου τους και η ειλικρίνειά τους ήταν το ακριβότερο δώρο τους. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ τον λόγο του Κυρίου: Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών (Ματθ. 5, 3).

Μπορεί η Μεγάλη Τεσσαρακοστή εδώ στην εσχατιά της Αφρικής να είναι φτωχή σε υλικά αγαθά. Όμως, ένα είναι βέβαιο. Αυτό το Μεγάλο Απόδειπνο που ζήσαμε θα είναι διαφορετικό. Προετοιμάζει το νέο συναξάρι αγιότητας που κάποιοι άνθρωποι καλλιεργούν πνευματικά τους νέους αγίους, οι οποίοι θα κοσμούν τους τοίχους των Εκκλησιών σε κάποια χρόνια εδώ στο Κονγκό και σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία.

* Ο Αρχιμ. Κοσμάς Θασίτης γεννήθηκε στην Καβάλα της Μακεδονίας. Σπούδασε Θεολογία και πραγματοποιεί Μεταπτυχιακές σπουδές στον  τομέα της Ιεραποστολής. Διακόνησε σε πολλές νευραλγικές θέσεις στην Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως. Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χρυσοστόμου, από τον Σεπτέμβρη 2019 αποσπάστηκε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και υπηρετεί ως πρωτοσύγγελλος στην Ιερά Μητρόπολη Κατάγκας, πλάι στον  ιεραπόστολο Μητροπολίτη Κατάγκας Μελέτιο Γρηγοριάτη. 

“Η σιωπηλή κραυγή της Αφρικής”: βιβλίο & εκδήλωση παρουσίασης

 

 

Η εφημερίδα “Χριστιανική” οργανώνει παρουσίαση του βιβλίου του πρώην καθηγητή των Πανεπιστημίων Στρασβούργου και Θράκης Νικήτα Αλιπράντη “Η σιωπηλή κραυγή της Αφρικής -Εμπειρίες και γνώση”, την Πέμπτη 10 Απριλίου 2025 στις 7μμ στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ - Ακαδημίας 20.
Το βιβλίο περιλαμβάνει τρεις ενότητες:
-Την προσωπική εμπειρία και τις εντυπώσεις του συγγραφέα από την πολυετή παρουσία του στην Υποσαχάρια Αφρική
-Την κοινωνία, τον πολιτισμό, τη θρησκευτικότητα, με ιδιαίτερη μνεία κορυφαίων προσωπικοτήτων που πρωταγωνίστησαν στην ορθόδοξη Ιεραποστολή: Των μακαριστών Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου και των πατέρων Κοσμά Γρηγοριάτη και Χρυσόστομου Παπασαραντόπουλου.
-Τη νεοαποικιοκρατία και τα “κακοποιά κυκλώματα” που λυμαίνονται τον πλούτο της περιοχής και προκαλούν αιματηρούς πολέμους

Ομιλητές:
π. Αντώνιος Μπαφαλούκος, συνεργάτης του γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, δημοσιογράφος
Ιερομόναχος Νήφων Γρηγοριάτης, εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής Γρηγορίου.
ο συγγραφέας
Συντονίζει ο Διευθυντής της “Χριστιανικής” Κωνσταντίνος Μπλάθρας.

Σφαγές στο Κονγκό: ο Ν. Αναδιώτης (ΝΙΚΗ) φέρνει στο Ευρωκοινοβούλιο την καταγγελία του επισκόπου Γκόμας Τιμόθεου

 

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την τραγωδία που πλήττει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αντί άλλων, σας μεταφέρω αυτούσια αποσπάσματα από μηνύματα του αφρικανικής καταγωγής ελληνορθόδοξου επισκόπου Γκόμας και Μεγάλου Κίβου κ. Τιμοθέου.

Λέει τα εξής:

«Η χώρα μας έχει υποστεί έναν άδικο πόλεμο από τους αντάρτες που υποστηρίζονται από τη Ρουάντα, καλυμμένοι από ξένες δυνάμεις για εκμετάλλευση του υπεδάφους. Οι εκτελέσεις και οι μαζικές δολοφονίες συνεχίζονται αμείωτα. Η πείνα, οι ασθένειες, η έλλειψη πόσιμου νερού και τροφής επιδεινώνουν την κατάσταση του πληθυσμού. Οι λεηλασίες αμέτρητες μέχρι και στα νοσοκομεία. Χιλιάδες συμπατριώτες μας πιάνονται όμηροι για να υπηρετήσουν ως δύναμη στον στρατό της Ρουάντας και των ανταρτών. Κορίτσια βιάζονται, σκοτώνονται και άλλα αγνοούνται.

Θα μπορούσα να είχα φύγει, αλλά δεν ήθελα να αφήσω τους πιστούς μας. Είναι η ώρα που έχουν πολλή ανάγκη της παρουσίας μου για ό,τι μπορώ κι εγώ να τους προσφέρω. Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης λέει “ο Χριστός έγινε ιερέας στον σταυρό”. Προτίμησα να σταυρωθώ μαζί τους και να αναστηθώ μαζί τους, αν θέλει ο Θεός. Μέχρι τώρα αποτελούσαμε μια προφητική ιεραποστολή, δηλαδή με λόγους, διδασκαλίες, κατηχήσεις και βαπτίσεις στα ύδατα. Τώρα κάνουμε σταυρική και μαρτυρική ιεραποστολή, όπου κινδυνεύουμε κάθε στιγμή, και οι συνάνθρωποί μας βαφτίζονται μέσα στο ίδιο τους το αίμα.»

Πρέπει να καταπολεμήσουμε τον θρησκευτικό εξτρεμισμό.

Διαβάστε: Τιμόθεος, επίσκοπος Γκόμας (Κονγκό): «Η χώρα μας έχει υποστεί έναν άδικο πόλεμο από τους αντάρτες που στηρίζονται από την Ρουάντα, καλυμμένοι από ξένες δυνάμεις για εκμετάλλευση του υπεδάφους!»

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για την εμπόλεμη κατάσταση στην Γκόμα

Η ΝΙΚΗ για τη σφαγή στο Κονγκό και την τύχη της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας

Η σελίδα του επισκόπου Τιμοθέου στο Facebook

Η ιστοσελίδα του ευρωβουλευτή Ν. Αναδιώτη

Το διαδικτυακό κανάλι του Ν. Αναδιώτη