Συλλογικός τόμος για το ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

 

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ/ Κατερίνα Γιαννίκη
ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR
Ρanafrikaniki.gr

Πριν από λίγες μέρες επέστρεψε από αποστολή αγάπης στην Κένυα, στην Ουγκάντα και στο Νότιο Σουδάν. Βρέθηκε κοντά σε χιλιάδες παιδιά, που δεν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν, για να τους προσφέρει πρόσβαση σε πόσιμο, νερό, φάρμακα και ένα μέλλον με ελπίδα. Στο Ναϊρόμπι γιόρτασε μαζί τους σεμνά, αφρικανικά την ονομαστική του εορτή. Σύντομα θα ταξιδέψει στη Ρουάντα και το Κονγκό για να μεταφέρει μήνυμα ειρήνης και να εγκαινιάσει νέες ορθόδοξες εκκλησίες. Ο «Πατριάρχης της Αγάπης», ο «Ανακαινιστής Πατριάρχης», ο «Ιεραπόστολος Πατριάρχης», ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεόδωρος Β’ μαζί με τους συνεργάτες του στο ιεραποστολικό έργο, μητροπολίτες και ιερείς σε κάθε γωνιά της Αφρικής ιδρύουν μητροπόλεις, σχολεία και υγειονομικές δομές και παρέχουν πνευματική αναγέννηση.

Το ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και η κοινωνική του διάσταση σε μια ήπειρο γεμάτη προκλήσεις «φωτίζονται» σε συλλογικό τόμο που κυκλοφόρησε με αφορμή τα 20 χρόνια της ευκλεούς πατριαρχίας του Πατριάρχη Θεόδωρου Β’ και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θεσσαλονίκης. Ο αφιερωματικός τόμος με τίτλο «Η Ορθόδοξος Ιεραποστολή εις την Αφρικήν κατά την δύσιν του 20ου και το λυκαυγές του 21ου αιώνος», εκδόθηκε με πρωτοβουλία των Οφφικιάλιων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

32 Μητροπόλεις και 12 Επισκοπές στην «Ήπειρο της ελπίδας»

Στο βιβλίο επισημαίνεται ότι το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έχει ιδρύσει 32 Μητροπόλεις και 12 Επισκοπές στην «Ήπειρο της ελπίδας», όπως ονομάζει την Αφρική ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β’. Το θέμα της Ιεραποστολής του αναπτύσσουν μητροπολίτες και επίσκοποι της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, της Εκκλησίας της Ελλάδας, κληρικοί, ηγούμενοι και ηγούμενες Ιερών Μονών καθώς και επιστήμονες. «Η φλόγα της Ιεραποστολής άναψε και παραμένει φωτεινή, παρ’ όλες τις θύελλες που έπνευσαν εξήντα τόσα χρόνια» τονίζει ο Επίσκοπος Μπουκόμπα κ. Χρυσόστομος, οποίος στο βιβλίο ιστορεί τις απαρχές της Ορθοδοξίας στη Δυτική Τανζανία. Μιλώντας στην εκδήλωση ο Θεόδωρος Ι. Παναγόπουλος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, πρόεδρος των Οφφικιάλιων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής αναφέρθηκε στους μητροπολίτες και επισκόπους που συνεισέφεραν με μελέτες τους στον 568 σελίδων τόμο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έννοια.

Ως κατεξοχήν Ιεραπόστολο σκιαγραφεί τον Πατριάρχη Θεόδωρο Β’ ο Επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας, κ. Αγαθόνικος, υπογραμμίζοντας ότι επί των ημερών του «εγκαινιάζεται περίοδος αναγέννησης της αποστολής από άκρου εις άκρον της Αφρικής, με προτεραιότητα τον άνθρωπο και όχι τα έργα».

Στιγμές από την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Μαδαγασκάρη καταγράφει ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος και κάνει μνεία στα εγκαίνια σχολείου, στο οποίο δόθηκε το όνομα «Ακαδημία Πλάτωνος» και στη λειτουργία σύγχρονου ορφανοτροφείου Θηλέων, το οποίο ολοκληρώθηκε χάρη στη χορηγία της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης.

Κάποιοι θαρραλέοι, δυνατοί στην ψυχή και πλούσιοι σε αγάπη προς τον συνάνθρωπο, επέλεξαν τον δρόμο των Αποστόλων, οι οποίοι ακολούθησαν τη φωνή του Κυρίου τους, “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη” [Mατθ. 28, 19] αναφέρει ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Ο Γέρων Μητροπολίτης Καισαρείας κ. Θεοφύλακτος, ο οποίος αναλύει στον τόμο πρώτος το θέμα της Ιεραποστολής επισημαίνει ότι οι πέντε τελευταίοι Πατριάρχες άρχισαν ένα σπουδαίο έργο εξωτερικής ιεραποστολής στην ευρύτερη Αφρικανική ήπειρο. Αποκορύφωμα όμως, όπως αναφέρει, υπήρξε ο σημερινός Πατριάρχης, ο οποίος με τον ενθουσιασμό, τη βαθιά του πίστη στον Θεό και την ανυπόκριτη αγάπη του προς τον άνθρωπο ταξιδεύει χωρίς διακοπή εις τας επιμέρους μητροπόλεις και επισκοπές της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, ενισχύοντας με την παρουσία του το απαιτούμενο πολυποίκιλο έργο όχι μόνο στον χριστιανικό, αλλά και στον κοινωνικό τομέα.

Παρουσιάζοντας τους μοναχούς και τους κληρικούς που έλαβαν μέρος στην ολοκλήρωση του τόμου, ο Γέρων Μητροπολίτης Καισαρείας αναφέρθηκε στον αρχιμανδρίτη Εφραίμ, καθηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, ο οποίος γράφει για την εσωτερική και εξωτερική ιεραποστολή της εκκλησίας και στη μοναχή Θεοξένη της Μονής Ζωδόχου Πηγής – Χρυσοπηγής Χανίων, η οποία εξηγεί ότι ο ορθόδοξος μοναχισμός ανά τους αιώνες είναι μία πορεία και διαρκής μαρτυρία εσωτερικής ιεραποστολής, διότι μέριμνα του μοναχού είτε εν ερήμω είτε εν τω κόσμω είναι όχι μόνο η δική του σωτηρία, αλλά ιδιαιτέρως η σωτηρία του άλλου ανθρώπου, ο οποίος πρέπει να γνωρίσει και να αγαπήσει τον Κύριο.

Τόνισε ακόμη ότι ο αρχιμανδρίτης Αθηνόδωρος Παπαευριπιάδης, ο οποίος κινείται και εργάζεται ως ιεραπόστολος από πολλών ετών στην αφρικανική ήπειρο φωτίζει πολλές πτυχές του Πατριάρχη και εκθέτει τη συμβολή του στον χώρο της ιεραποστολής και ότι τις εμπειρίες, τις δυσκολίες και τις χαρές από τη διακονία του στο βόρειο Καμερούν κατά την εποχή που εποίμανε τη Μητρόπολη ο σημερινός Πατριάρχης Αλεξανδρείας παρουσιάζει ο πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπαφαλούκος.

Για την Ιεραποστολή και το έργο του Πατριαρχείου γράφουν στον τόμο και επιστήμονες, διευκρίνισε ο Παναγιώτης Τζουμέρκας, αναπληρωτής καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., άρχων υπομνηματογράφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Ο μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου και ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Ανδρέας Νανάκης στη μελέτη του αναφέρει ότι η υπομονή είναι το κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και κυρίως σήμερα που εξωτερικοί περισπασμοί αδελφών εκκλησιών τραυματίζουν το σώμα της ορθοδόξου εκκλησίας.

Στη μελέτη της η δρ. Μαριλένα Γρίβα, πρεσβευτής- σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών παρουσιάζει την ιεραποστολικη δραστηριότητα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στο κράτος της Νοτιαφρικανικής Δημοκρατίας και τον πρωταρχικό ρόλο που διαδραμάτισε ο συμπαγής ελληνισμός που διαβιούσε και διαβιεί στη χώρα.

Η Ευαγγελία Βουλγαράκη Πισίνα διερευνά ζητήματα σε σχέση με την ορθόδοξη εκκλησία στον χώρο της ανατολικής Αφρικής, όπου το Πατριαρχείο από το 1960 διεξάγει συστηματική ιεραποστολή, τόνισε ο κ. Τζουμέρκας σημειώνοντας ότι είναι η εποχή που συμπίπτει με την έναρξη της αποαποικιοποίησης στον χώρο.

Ο κ. Τζουμέρκας στη μελέτη του στην αγγλική με θέμα «Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β’ ως οραματιστής» καταδεικνύει τις ενέργειες του Πατριάρχη μέσα την κριτική αξιολόγηση των επίσημων κειμένων για τις μέχρι τώρα προσπάθειες της των Αλεξανδρέων εκκλησίας για την ανάπτυξη του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική.

«Όποιος πάει στην Αφρική αφήνει ένα κομμάτι από τη ζωή του»

Ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων, ο οποίος στον τόμο περιγράφει τη συμβολή της Μητρόπολης του μέσω του Ειδικού Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής, τόνισε ότι επισκέφθηκε τέσσερις φορές την Αφρική.

Στην Κανάγκα ο ξανθιώτικος λαός έχτισε σχολείο που εγκανιάσαμε το 2016 και στο οποίο σήμερα φοιτούν 260 μαθητές στο δημοτικό και 50 στο νηπιαγωγείο μαθαίνοντας και την ελληνική γλώσσα, είπε προσθέτοντας ότι η Θεολογική Σχολή στην Κινσάσα «Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης» λειτουργεί με τη συμβολή της Μητροπόλης Ξάνθης. «Όποιος πάει στην Αφρική αφήνει ένα κομμάτι από τη ζωή του» είπε ο Μητροπολίτης Παντελεήμων.

Αποστολές αγάπης για το καλό της ανθρωπότητας

Στις 9 Οκτωβρίου του 2004 έλαβε χώρα η παμψηφεί εκλογή του Μακαριωτάτου κ. κ. Θεοδώρου και την 24η του ίδιου μήνα ακολούθησε η ενθρόνιση του.

Τον Δεκέμβριο του 2021 στη Γενική Συνέλευση με αφορμή την επέτειο, ελάβαμε την απόφαση να εκδώσουμε συλλογικό τόμο αφιερωμένο εις τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας με θέμα την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Αφρική, εξήγησε ο πρόεδρος των Οφφικιάλιων Θεόδωρος Ι. Παναγόπουλος. Χαρακτήρισε δύσκολο το εγχείρημα, ωστόσο τόνισε ότι υλοποιήθηκε χάρη σε ανθρώπους οι οποίοι δήλωσαν πρόθυμοι να βοηθήσουν με τις συμβουλές τους.

«Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής χαρακτηρίζεται ως ο Ανακαινιστής Πατριάρχης, γιατί έχει ανακαινίσει πάρα πολλούς ναούς, τον Πατριαρχικό Οίκο, τον ναό του Αγίου Γεωργίου, την περίφημη Ροτόντα της Ανατολής στο παλαιό Κάιρο, τον ναό της Αγίας Αικατερίνης στο Σουέζ και το Μετόχι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Αθήνα» τόνισε ο πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης και Άρχων Δικαιοφύλαξ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Γεώργιος Κωνσταντινίδης.

«Χαρακτηρίζεται επίσης Πατριάρχης της Αγάπης γιατί οπωσδήποτε έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τους νέους ανθρώπους της Αφρικής και ιδιαίτερα με τα παιδιά. Και φυσικά και Ιεραπόστολος Πατριάρχης, διότι κατ’ εξοχήν το έργο του Πατριαρχείου βεβαίως είναι ιεραποστολικό» επισήμανε.

Σε μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας, Ιερώνυμος ανέφερε ότι «ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β’ πιστός στις αξίες, τις αρχές και τα ιδανικά του διακρίθηκε και συνεχίζει να διακρίνεται καθ’ όλη την αρχιερατική του πορεία για την ορθοτόμηση του λόγου της αλήθειας του, το ακέραιον του χαρακτήρα του και το πνεύμα της ιεραποστολής».
Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας τόνισε ότι μόλις επέστρεψε από ένα μεγάλο ταξίδι, μία αποστολή αγάπης στην Κένυα, στην Ουγκάντα και στο πολύπαθο Νότιο Σουδάν.

«Βρέθηκα σε χιλιάδες μικρά παιδιά που ουκ έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Με αξίωσε ο Θεός στο Ναϊρόμπι, μαζί με αυτούς τους ανθρώπους να γιορτάσω τόσο σεμνά αφρικανικά την ονομαστική μου εορτή. Βρέθηκα στην Καμπάλα, εκεί που έφθασαν οι πρώτοι ιεραπόστολοι. Βρέθηκα στη φτωχότερη γειτονιά, στα σύνορα με το Νότιο Σουδάν, εκεί που οι επίσκοποί μας προσπαθούν με τόσο δύσκολα μέσα κάθε ημέρα να μεταφέρουν μήνυμα ελπίδας, να ανοίξουμε μια ύδρευση και να δώσουμε καθαρό νερό και φάρμακα. Και το ταξίδι μου τελείωσε στο Νότιο Σουδάν. Μεγάλη έκπληξη η πρώτη κυρία της χώρας να είναι χριστιανή ορθόδοξη από Έλληνα πατέρα από τη Λιβύη» υπογράμμισε ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄.

«Το μόνο που θέλω να πω Κύριε είναι πως ό,τι έκανα αυτά τα 20 χρόνια ταπεινά, αθόρυβα, τα κάνω μαζί με τους συνεργάτες μου, επισκόπους και ιερείς, φιλάνθρωπες ψυχές για το όνομά Σου, για το καλό της ανθρωπότητας» επισήμανε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

Μεγάλη Εβδομάδα 2025, εικόνες από την Ορθόδοξη Αφρική...

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Νιγηρία

https://www.facebook.com/orthodoxcathedralng

Κονγκό

https://www.facebook.com/archevechedekananga

Ουγκάντα

https://www.facebook.com/silvestros.kisitu

https://www.facebook.com/magdalini.nakanwagi

Ζιμπάμπουε

 

https://www.facebook.com/giorgos.iakovou

Μπενίν

 

https://www.facebook.com/profile.php?id=61558354198975

Τυνησία

 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100079951711260

Νότια Αφρική

 

https://www.facebook.com/MetropolisGoodHope

Κένυα

 

https://www.facebook.com/makarios.kenyas

Τανζανία

 

https://www.facebook.com/ierapostolikistegi

Γκάνα

 

https://www.facebook.com/ieramitropoliaccras

Επισκοπή Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας: Αγώνας για επιβίωση

 

† Ο Γκούλου & Βορείου Ουγκάντας Νεκτάριος

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός"

Η σελίδα του Συνδέσμου στο Facebook  

Η σχετικά νεοσύστατη Επισκοπή Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας περιλαμβάνει τριάντα (30) περιφέρειες, από τις οποίες οι περιοχές Γκούλου, Αγκαγκό, Κίτγκουμ, Παντέρ, Λιρά, Οτουκέ, Αλεμπτόγκ, Απάκ, Κοτιντό, Μοροτό, Καάμπογκ, και Νακαπιριπίτ έχουν καταστραφεί από τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο και είναι από τις φτωχότερες της χώρας. 

Η περιοχή Karamoja μαστίζεται από μεγάλη φτώχεια και ξηρασία, ενώ οι περιοχές Acholi και Lango, βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση για αρκετά χρόνια και μέχρι σήμερα οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεπεράσουν τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου. Όλα γίνονται πάλι από την αρχή και αυτό οφείλεται  στην αγάπη του κόσμου. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτές τις περιοχές είναι φτωχοί, οι απλές εκκλησίες μας χρειάζονται όλες αναστήλωση, ανακαίνιση η επισκευή, ενώ κάποιες άλλες παρέμειναν ημιτελείς, καθώς η ανέγερσή τους σταμάτησε για διάφορους λόγους.

Από τις πρώτες μέρες της ποιμαντικής μου διακονίας είχα την ευκαιρία να πληροφορηθώ και να δω ιδίοις όμμασι την τρέχουσα κατάσταση του ποιμνίου μου, να μπω στην θέση όλων, να μοιράζομαι τις στιγμές χαράς και δυσκολίας τους, σωματικά και πνευματικά.

Το δύσκολο έργο της Επισκοπής μας επιτελείται σήμερα από ελάχιστους ιερείς, οι οποίοι δεν λαμβάνουν καμία οικονομική ενίσχυση εδώ και καιρό, γεγονός που δυσχεραίνει την οργάνωση και την κατήχηση στις ενορίες. Επιπλέον, λόγω των μεταπολεμικών συνθηκών, οι άνθρωποι έχουν πολλά κοινωνικά προβλήματα (ασθένειες μικρές και μεγάλες, ελλιπής εκπαίδευση, έλλειψη πόσιμου νερού κ.α.). Σε αυτά προστίθενται και οι τεράστιες ανάγκες για πνευματική και ψυχοσωματική υποστήριξη, ώστε το μήνυμα της σωτηρίας μέσω της Εκκλησίας μας να φτάσει σε όλους.

Για τον λόγο αυτό εκφράζουμε για μία ακόμη φορά τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μας προς τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» για την πολύτιμη βοήθειά σας στην κατασκευή του πηγαδιού στην Ενορία Αρχαγγέλου Γαβριήλ του χωριού Λόγιο Ανζόγκο της επαρχίας Ομόρο. Το έργο ολοκληρώθηκε πρόσφατα με επιτυχία και οι ενορίτες μας ανακουφίστηκαν, γιατί πλέον οι γυναίκες και τα παιδιά δεν θα κάνουν πολύωρα ταξίδια ψάχνοντας για νερό σε ποτάμια και νερόλακκους. Η χαρά και η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων αυτών δεν περιγράφονται. Σας στέλνουν τις ευχές και τις ευχαριστίες τους. Κι εμείς μαζί συνεχίζουμε αδιάλειπτα να προσευχόμαστε για όλους σας.

Επιτρέψτε μου να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας και να μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα μελλοντικά μας σχέδια που χρήζουν άμεσης ενίσχυσης και υποστήριξης για την συνέχιση του ιεραποστολικού μας έργου. Η νέα Επισκοπή μας βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρές ελλείψεις οικονομικών πόρων για τις βασικές και καθημερινές λειτουργίες της, αλλά και για την κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων που προστρέχουν καθημερινά σ’ εμάς.

Όταν έφτασα για πρώτη φορά εδώ στο Γκούλου, διαπίστωσα αμέσως το μεγάλο πρόβλημα του καταλύματος. Άλλοτε έμενα σε ξενοδοχείο και άλλοτε με φιλοξενούσαν κάποιοι χριστιανοί μας. Η έλλειψη ενός Επισκοπείου δυσκολεύει κάθε δραστηριότητά μας και πρωτίστως την δυνατότητα φιλοξενίας εθελοντών, που επιθυμούν να έρθουν κοντά μας και να μας βοηθήσουν. Πρόσφατα νοικιάσαμε ένα σπίτι, το οποίο λειτουργεί ως Επισκοπείο και ως γραφείο. Ωστόσο, αυτό είναι μία προσωρινή λύση και επείγει να κτίσουμε ένα κτίριο στις εγκαταστάσεις του Ιεραποστολικού μας Κέντρου στον Άγιο Λαυρέντιο, στο Γκούλου, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία, ως γραφείο και ως πνευματικό κέντρο.

Η εκπαίδευση είναι ένας από τους κύριους πυλώνες της Ιεραποστολής. Πιστεύουμε ότι αυτή διευκολύνει την καλλιέργεια της πνευματικότητας στον κόσμο και την αποβολή των συνηθειών του ειδωλολατρικού παρελθόντος. Η Επισκοπή μας προσπαθεί με τους ελάχιστους πόρους της να βοηθήσει με κάθε τρόπο την εκπαίδευση των παιδιών στα λίγα υπάρχοντα σχολεία, αλλά οι συνθήκες γίνονται διαρκώς δυσκολότερες. Ο πόλεμος στη Βόρεια Ουγκάντα, που διήρκησε 20 χρόνια, άφησε πίσω πολλά ορφανά και χήρες, μειώνοντας ταυτόχρονα το εργατικό και παραγωγικό δυναμικό της περιοχής και ανεβάζοντας το επίπεδο της φτώχειας.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού ευάλωτων ανθρώπων, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών. Τα παιδιά συχνά δεν έχουν ούτε τα δίδακτρα, ούτε και τα βιβλία για να πάνε σχολείο. Παράλληλα πρέπει να διασχίσουν ξυπόλητα μεγάλες αποστάσεις, για να φτάσουν στα λίγα υπάρχοντα σχολεία που διαθέτουν άλλες ιεραποστολικές οντότητες καθολικών η προτεσταντών. Έτσι θέτουν την ζωή τους σε μεγάλους κινδύνους, καθώς πρέπει να περάσουν από ποτάμια και ρέματα χωρίς γέφυρες. 

Μάλιστα κατά την διάρκεια των έντονων βροχοπτώσεων αναγκάζονται να μένουν στα σπίτια τους για μήνες και αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Μεταξύ αυτών υπάρχουν και κάποια παιδιά με αναπηρίες. Όλα αυτά αναγκάζουν πολλά παιδιά της Μητρόπολής μας και της χώρας μας να εγκαταλείψουν το σχολείο και να μείνουν αγράμματα.

Σήμερα η Ιερά Επισκοπή μας διαθέτει μόνο ένα Γυμνάσιο και κανένα Δημοτικό Σχολείο. Το Γυμνάσιο λόγω έλλειψης πόρων λειτουργεί χωρίς ρεύμα και νερό, χωρίς κιμωλίες και τετράδια, με λίγα έπιπλα και βιβλία και με πολλά κτιριακά προβλήματα. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ίδρυσης και λειτουργίας νέων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην εκκλησιαστική μας περιφέρεια.

Αγαπητοί μας αδελφοί, μεγάλη μερίδα του πληθυσμού των πιστών μας αδυνατεί να αντέξει οικονομικά και να αντεπεξέλθει στις βασικές ανάγκες της ζωής (τροφή, ένδυση, στέγη). Μοναδική μακροπρόθεσμη λύση είναι η εκπαίδευση, ώστε οι άνθρωποι να καταστούν αυτάρκεις και να εξασφαλίζουν μόνοι τους τα προς το ζην. Οφείλουμε ως Εκκλησία να σταθούμε δίπλα τους και να τους ενισχύσουμε στον αγώνα της επιβίωσης και της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Η στήριξη όλων σας είναι πολύτιμη.

Ταχ. Δ/νση: Orthodox Bishopric of Gulu and North Uganda, P.O Box 817, Gulu, Uganda
τηλ.: +256.754885585 / +30 6970034374
E-mail: kabuyenikolas@gmail.com

Ο Πατριάρχης των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αφρικής μιλάει για τα μικρά "θαύματα"…

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος ο Β', λίγες ημέρες πριν εισέλθουμε στην εβδομάδα των Θείων Παθών για την Ορθοδοξία, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στις "Αντιθέσεις".

• Ο Πατριάρχης της ηπείρου των μεγάλων αντιθέσεων, της φτώχειας, των συρράξεων με θύματα χιλιάδες παιδιά και γυναίκες, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές για νερό και τροφή κάτω από ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, μιλάει για όλους και για όλα.

• Γιατί υποστηρίζει ότι η πλέον καταφρονεμένη ήπειρος του πλανήτη είναι συνάμα και η μεγάλη του ελπίδα…

• Τι λέει για τις μεγάλες γεωπολιτικές ανατοποθετήσεις και πως αυτές επηρεάζουν τον χώρο των θρησκειών και κυρίως των Χριστιανικών Εκκλησιών, πρωταγωνιστικά δε το χώρο της Ορθοδοξίας

• Οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία για τις σχέσεις στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας και ποια Εκκλησία πληρώνει βαρύ τίμημα από την σχάση μεταξύ Μόσχας-Κιέβου και Φαναρίου εκκλησιαστικά

• Το μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας για τον δοκιμαζόμενο πλήρωμα των Χριστιανών αλλά και τους Αλαουίτες στον Πατριάρχη Αντιοχείας στη Συρία

• Τι λέει για την τραγωδία των Τεμπών και ποιο σαφές μήνυμα στέλνει για τις αήθεις συμπεριφορές σε συγγενείς θυμάτων των Τεμπών

• Τι αποκαλύπτει για τις δυσκολίες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στη χειμαζόμενη ήπειρο της Αφρικής

• Πως περιγράφει την δύναμη της Αγάπης και της Προσφοράς μέσα σε συνθήκες φτώχειας, πολέμων και ασθενειών

Ο Πατριάρχης των "φτωχών, ταπεινών και καταφρονεμένων" σε μια ασυνήθιστη "εξομολόγηση" για τα μικρά "θαύματα", ελπίδας, πίστης και ζωής…

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

 

Τα παιδιά του δρόμου της Ρουάντας

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος “Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”

Η σελίδα του Συνδέσμου στο Facebook

Ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αφρική είναι τα παιδιά του δρόμου. Για διάφορους λόγους χιλιάδες παιδιά έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και το σπίτι τους και ζουν στον δρόμο. Συνήθως οι λόγοι είναι οικονομικοί, καθώς όταν οι οικογένειες δεν μπορούν να αναθρέψουν τα πολλά παιδιά, τα διώχνουν να ζήσουν στον δρόμο. Και εκείνα αναγκάζονται να κοιμούνται στον δρόμο και να κάνουν πράγματα του δρόμου. Ο,τι φαντασθεί κανείς. Πολλά παιδιά ζουν μαζί σαν τα ζώα σε κοπάδια.

Για κάθε κοινωνία είναι ένας μόνιμος μπελάς, αφού επιβιώνουν κυρίως με την κλεψιά. Δεν ζουν πολλά χρόνια, αφού είναι εκτεθειμένα στις άσχημες καιρικές συνθήκες κυρίως στις τροπικές χώρες. Είτε πεθαίνουν από αρρώστιες, είτε σκοτώνονται από τους ιδιοκτήτες που προασπίζονται έτσι τις περιουσίες τους, είτε μεταξύ τους.

Κανείς δεν κάνει κάτι για να τα βοηθήσει. Μόνο κάποιοι ιεραπόστολοι τα μαζεύουν σε οικοτροφεία και προσπαθούν να τα εξημερώσουν και να τα κάνουν ανθρώπους.

Όταν αναλάβαμε τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου της Ι. Επισκοπής Ρουάντας, το Κράτος ζήτησε να βοηθήσουμε σ’ αυτό το πρόβλημα και να συμβάλει η Εκκλησία μας στον περιορισμό του.

Πράγματι με την βοήθεια του Αρχιμ. Αναστασίου Hamilcar Fidele Tuyisenge, θεολόγου-κοινωνικού λειτουργού, οργανώθηκε το πρόγραμμα βοήθειας των παιδιών του δρόμου. Συνεργασθήκαμε με την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Rwamagana, απ’ όπου πήραμε την άδεια της εφαρμογής του προγράμματος. Το όλο εγχείρημα μπόρεσε να εφαρμοσθεί με την χορηγία του π. Γεωργίου Σχοινά, εφημερίου του Ι. Ναού Αγ. Νικολάου Φιλοπάππου, και των πνευματικών του παιδιών.

Το Επισκοπικό Συμβούλιο της Ιεράς Επισκοπής Ρουάντας διόρισε Διοικητικό Συμβούλιο για την διοίκηση του Ιδρύματος, νοικιάσθηκε χώρος που ονομάσθηκε «Σπίτι της Αγάπης», έγινε πρόσληψη κατάλληλου προσωπικού και υπεύθυνη του προγράμματος ορίστηκε η εκπαιδευτικός Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου από την Αθήνα.

Ξεκινήσαμε με την συγκέντρωση 20 παιδιών ηλικίας 5-12 χρονών. Πρώτη μας φροντίδα είναι η σωματική καθαριότητα και ο έλεγχος της ιατρικής τους κατάστασης. Τους παρέχουμε καινούργια ρούχα και παπούτσια και τους μαθαίνουμε πως θα προσαρμοσθούν στο κοινό πρόγραμμα. Ο έμπειρος παιδαγωγός π. Βασίλειος συνεργάζεται με τα παιδιά και μαθαίνει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψαν το σπίτι τους. Στην συνέχεια επισκέπτεται τους γονείς, διαπιστώνει επί τόπου την οικογενειακή κατάσταση και γίνεται προσπάθεια επανένωσης του παιδιού με την οικογένεια και μόνιμης επιστροφής στο σπίτι. Δόξα τω Θεώ! Λίγες μέρες μετά την ένταξη στο πρόγραμμα τα παιδιά επιστρέφουν στα σπίτια τους!

Η μέρα ξεκινά με προσευχή στον Ναό, γυμναστική, πρωϊνό και ακολουθεί εκπαίδευση με κατήχηση, κοινωνινή αγωγή και ψυχαγωγία με ύμνους, τραγούδια και εργόχειρες κατασκευές. Μετά το μεσημεριανό ακολουθούν αθλητικές δραστηριότητες και στην συνέχεια το βραδινό φαγητό. Με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τα παιδιά είναι έτοιμα για να επιστρέψουν στο Σχολείο τους.

Καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, κάθε απόγευμα, σχολώντας από το Σχολείο περνούν από το «Σπίτι της Αγάπης», διαβάζουν τα μαθήματά τους με την βοήθεια εκπαιδευτικού και έπειτα επιστρέφουν στα σπίτια τους.

Νιώθουμε πραγματικά μεγάλη συγκίνηση, όταν τα μικρά παιδιά μας πιασμένα χέρι-χέρι έρχονται την Κυριακή στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και ψάλλουν όλα μαζί. Εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι από παιδιά του δρόμου έγιναν παιδιά του Θεού! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αγάπης και της θαλπωρής, που τους παρέχουμε!

Την προσπάθεια αυτή στηρίζει εξ αρχής και ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος με εκκλήσεις στο έγκριτο περιοδικό του. Όσοι από τους φίλους της Ιεραποστολής επιθυμούν να συνδράμουν και να ενισχύσουν το έργο μπορούν να απευθυνθούν στον Ι. Σύνδεσμο και να προσφέρουν την βοήθειά τους.

Η Ιερά Επισκοπή Ρουάντας με ευγνωμοσύνη ευχαριστεί τους φίλους και δωρητές του Ι. Συνδέσμου για την ενίσχυση του προγράμματος των παιδιών του δρόμου και εύχεται κάθε ευλογία στα δικά τους παιδιά και στις οικογένειές τους.

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ 

 

Η ευλογία της γνώσης: Το δώρο της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας στην Επισκοπή Τολιάρας (Μαδαγασκάρη)

"Στην καρδιά της Νότιας Μαδαγασκάρης, εκεί όπου η παιδεία δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα αλλά προνόμιο για λίγους..." 

Του Θεοφιλ. Επισκόπου Τολιάρας κ. Προδρόμου

Πρακτορείο Εκκλ. Ειδήσεων "Άρχων"

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Όταν πριν από δύο χρόνια πορεύτηκα για πρώτη φορά στην άγνωστη και μακρινή Πέμπτη Ήπειρο, την Αυστραλία, με την ευλογία του Πατρός και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου, ένιωθα ανήσυχος, ίσως και κάπως φοβισμένος, μπροστά στο άγνωστο και στη διαφορετική νοοτροπία των ανθρώπων. Όλα έμοιαζαν καινούργια, και τα μεγέθη ασύλληπτα σε σύγκριση με την Ελλάδα, και ακόμη πιο ασύλληπτα όταν τα συνέκρινα με τη φτωχική Νότια Μαδαγασκάρη, όπου διακονώ ταπεινά. Όμως, ο Θεός πάντα παρηγορεί και ανοίγει δρόμους. Και τότε ξαφνικά ήρθε στην καρδιά μου η ιστορία του Αβραάμ και η φωνή του Θεού που έλεγε: «Πήγαινε εκεί που θα σου δείξω».

Όταν ακολουθήσεις τη φωνή του Θεού, ποτέ δεν θα το μετανιώσεις. Το ταξίδι αυτό υπήρξε πραγματικά ένα θαύμα. Η ευχή του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου και το έμπρακτο πατρικό του ενδιαφέρον για τις ανάγκες της Ιεραποστολής, η αρωγή των Επισκόπων του, η συμπαράσταση του κλήρου και του λαού, υπήρξαν κάτι παραπάνω από συγκινητικά. Ήταν σαν να ζούσα στα πρώτα αποστολικά χρόνια, όταν οι εύρωστες Κοινότητες στήριζαν τις φτωχότερες, και έτσι άρχισε να γεννιέται το θαύμα.

Στην καρδιά της Νότιας Μαδαγασκάρης, εκεί όπου η παιδεία δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα αλλά προνόμιο για λίγους, το θαύμα έλαβε σάρκα και οστά. Ένα σχολείο – Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο – στέκει τώρα ως φάρος γνώσης και ελπίδας για 510 παιδιά, φωτίζοντας το μέλλον τους με την αλήθεια της μάθησης.

Αυτό το θαύμα γεννήθηκε από μια ανιδιοτελή αγάπη. Η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, υπό την καθοδήγηση του πολυσεβάστου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ενός εμπνευσμένου Ιεράρχη και ανθρώπου ανοικτών οριζόντων, έσκυψε με πατρική στοργή πάνω από τις ανάγκες της Ιεραποστολής στην Τολιάρα. Με μια κίνηση αγάπης και φιλαδελφίας, χάρισε στην Ιερά Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης ένα ολόκληρο σχολικό συγκρότημα, προσφέροντας στα παιδιά αυτό που τόσο απεγνωσμένα ζητούσαν: μια ευκαιρία να μάθουν, να εξελιχθούν, να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον κι έναν καλύτερο κόσμο. 

Η δωρεά αυτή δεν είναι απλώς ένα κτίριο. Είναι μια ζωντανή μαρτυρία χριστιανικής αδελφοσύνης και αλληλεγγύης, ένα έργο που αποδεικνύει ότι η αγάπη δεν γνωρίζει αποστάσεις, σύνορα, λαούς και φυλές. Από την Αυστραλία ως τη Μαδαγασκάρη, η γέφυρα της προσφοράς χτίστηκε με προσευχές, θυσίες και αληθινή φροντίδα για τον πάσχοντα αδελφό, για το ορφανό παιδί, για τον ίδιο τον Χριστό τελικά. Διότι η προσφορά σε έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μας είναι προσφορά στον Χριστό.

Σήμερα, μέσα στις αίθουσες αυτού του σχολείου, του σχολείου με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Μακάριος», 510 παιδιά γελούν, γράφουν, διαβάζουν, ονειρεύονται. Παιδιά που κάποτε δεν είχαν πρόσβαση στη γνώση, κρατούν στα χέρια τους βιβλία, σχηματίζουν τα πρώτα τους γράμματα, αποκτούν ελπίδα. Η φλόγα της μάθησης ανάβει σε κάθε βλέμμα, σε κάθε φωνή που απαγγέλλει με περηφάνια μια λέξη που έμαθε.

Η Ιερά Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης, με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, υψώνει δοξολογία στον Θεό και εκφράζει την πιο βαθιά της ευχαριστία προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο. Αυτή η δωρεά δεν είναι απλώς μια κίνηση φιλανθρωπίας· είναι μια επένδυση στις ψυχές των παιδιών, ένας σπόρος που θα καρποφορήσει σε μια κοινωνία φωτισμένη από τη γνώση και την πίστη. 

Είθε η χάρη του Θεού να ευλογεί πάντοτε αυτούς που ανοίγουν δρόμους για τα παιδιά του κόσμου. Στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, η Εκκλησία της Ν. Μαδαγασκάρης απευθύνει ένα ταπεινό αλλά εκ βάθους καρδίας «ευχαριστώ». Μέσα από την αγάπη τους δεν χτίστηκε απλώς ένα σχολείο· χτίστηκε ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα.

Αυτό το ταπεινό «ευχαριστώ» των παιδιών της Ν. Μαδαγασκάρης και το δικό μου ήλθα για να κομίσω αυτές τις ημέρες στον σεβάσμιο και πρεσβύτερο αδελφό Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και σε όλο τον ευλογημένο κλήρο και λαό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, και να εκζητήσω και πάλι το έλεος της ευρύχωρης καρδιάς τους. 

Αναχωρώ από την Αυστραλία με την καρδιά πλημμυρισμένη από αγάπη και ευγνωμοσύνη, και με τη νοσταλγία ήδη να με κυριεύει για τα όσα όμορφα και πνευματικά που μου χάρισε η Αυστραλία.

Σας περιμένουμε, Σεβασμιώτατε Άγιε Αυστραλίας, στην Τολιάρα, να δείτε τα καλά έργα των χειρών σας και να ακούσετε το «ευχαριστώ» των παιδιών μας. Αυτό μόνο έχει αξία και όχι τα δικά μου άτεχνα λόγια… Αείποτε ευγνώμονες!

 

Και:

Μαδαγασκάρη: Ο επίγειος παράδεισος που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του

Μαδαγασκάρη: "Το ρύζι είναι άχρηστο τρόφιμο, δεν υπάρχει νερό για να βράσει!" 

Orthodox Madagascar

Αφρική: Ένα διαφορετικό Μεγάλο Απόδειπνο!

Ευχή

- Πατέρα Κοσμά,  βρισκόμαστε στο μέσο της Σαρακοστής και ο Σταυρός του Κυρίου υψώνεται για να μας σκεπάσει και να μας ξεκουράσει απ’ τον αγώνα μας. Τούτο δε συμβαίνει μόνο στην ορθόδοξη Ελλάδα μας, συμβαίνει σε κάθε γωνιά του κόσμου, στην Αμερική, στην Ασία, Αυστραλία και στην Αφρική. Ο πνευματικός αγώνας διεξάγεται παντού! Όπως λένε οι όσιοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν είναι ο τόπος αλλά ο τρόπος.

π. Κοσμάς:  Διανύουμε την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σε μία γωνιά του πλανήτη όπου τα φώτα της δημοσιότητας και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης δεν έχουν θέση. Σε ένα άγνωστο χωριό, το Musunoi, στο Κονγκό της Αφρικής.

Είναι απομακρυσμένο από το κέντρο της πόλης του Κολουέζι και περικυκλωμένο από τόνους χωμάτων, τα οποία έχουν εξορυχθεί από την καρδιά της γης, λόγω των ορυχείων που υπάρχουν στην περιοχή. Βλέπεις μέσα στην ατονία των υπερυψωμένων βουνών από χώμα, ανθρώπους φτωχούς, ρακένδυτους που στην πρώτη ματιά  έρχεται αυτομάτως το συναίσθημα της λύπης για την κατάστασή τους, αλλά και η ανάγκη για να εκφράσεις εκ βάθους καρδίας ένα Κύριε ελέησον.

euxh.gr:  Φυσικά υπάρχει και ένας άλλος τόπος όπου φανταζόμαστε το « Κύριε Ελέησον» να γίνεται «Δόξα σοι ο Θεός».

π. Κοσμάς: Πράγματι, έτσι είναι. Στη συνάντηση αυτή, τα βλέμματα σταματούν και η ψυχή σκιρτάει από χαρά. Είναι μία συνάντηση διαφορετική από την καθημερινότητα που ζεις. Είναι μία συνάντηση προσευχής σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Στο χώρο της Εκκλησίας. Στο μέρος που τελείται το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Εκεί έρχεσαι να συμπροσευχηθείς με απλούς και φτωχούς ανθρώπους με πλούσια καρδιά, που λίγοι τους γνωρίζουν. Μόνο οι δικοί τους άνθρωποι, της οικογενείας, οι συγχωριανοί τους και ο Ιερέας. Ο πνευματικός τους Πατέρας. Αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη για τις ψυχές τους, κάποιες από τις υλικές τους ανάγκες, αλλά και την πνευματική τους καθοδήγηση σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως και λατρείας. Στέκεται όρθιος στις επάλξεις του πνευματικού αγώνα. Είναι μία αναμμένη λαμπάδα που λιώνει καθημερινά για το ποίμνιό του, προφυλάσσοντάς το από τους προβατόσχημους λύκους των διαφόρων αιρέσεων και Προτεσταντικών παραφυάδων.

euxh.gr: Αλήθεια τί νιώθει εκείνες τις ιερές στιγμές ο ιερέας και οι πιστοί;

π. Κοσμάς: Χτυπάει η απλή και χειροκίνητη καμπάνα, προσκαλώντας τους πιστούς να έρθουν στην Εκκλησία. Να προσευχηθούν και να δοξολογήσουν το Θεό Πατέρα. Ξεκινάει η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου. Οι ιεροψάλτες διαβάζουν τους πρώτους ψαλμούς της Ακολουθίας και σιγά σιγά φθάνουν στα πρώτα ψαλσίματα, λέγοντας: Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε έθνη και ηττάσθε ότι μεθ’ ημών ο Θεός (Ησ  8, 9-10).

Αυτομάτως γεννάται η ελπίδα, ακούγοντας το μεθ’ ημών ο Θεός. Ο αμαρτωλός μου νους ανανεώνει την ελπίδα ότι ο Θεός είναι μαζί μας και συνεχίζει με πιο έντονη την επιθυμία για προσευχή.

Έτσι, συνεχίζεται η ακολουθία και κατά την διάρκειά της συναντιούνται με τους άλλους πιστούς. Οι αναστεναγμοί, τα δάκρυα και τα αιτήματα των προσευχών μας σε μία κοινή πορεία, η οποία καταλήγει στον ουρανό. Στον κοινό μας Πατέρα. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς.

Απορροφημένος ο νους μέσα στην καρδιά, ακούει μία γλυκιά φωνή ξαφνικά. Έρχεται να δώσει μία παρηγοριά για το υπόλοιπο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής: ‹‹Κύριε των Δυνάμεων μεθ’ ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησόν ημάς››.

euxh.gr: Ποια εικόνα σας γεννά η στάση των πιστών στο Ναό του Θεού μας;

π.Κοσμάς: Βλέπεις τη στάση των πιστών μέσα στην Εκκλησία και σου έρχεται αυτομάτως η εικόνα του κεριού επάνω στην Αγία Τράπεζα και μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας της Παραμυθίας.

Παραμυθία διαρκώς το αναμμένο κερί επάνω στην Αγία Τράπεζα. Στέκεται η ελπίδα αναμμένη και εκπέμπει φώς. Αυτό το Φως το αληθινό, το οποίο αγιάζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο εις τον κόσμο.

Αυτό το Φως που μεταμορφώνει, την ώρα της ακολουθίας, τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων διδάσκοντας αγάπη, ελπίδα, ενότητα, μακριά από φυλετικές διακρίσεις. Μόνο εν Χριστώ αναγνώριση.

Αυτό το κερί ελπίδας στο εικόνισμα της Παναγίας, είναι η  Ελληνική Ιεραποστολική παρουσία εδώ στο μακρινό Κονγκό, που ξεκίνησε από την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου και συνεχίζει να  μεταφέρει για αρκετές δεκαετίες το μήνυμα του Ευαγγελίου και την διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας σ’ ένα ταλαιπωρημένο, βασανισμένο και αποδυναμωμένο λαό, ο οποίος… ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη (Ματθ. 8, 20).

Αλήθεια, πόσα ψυχικά και σωματικά αποθέματα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος, για να ακολουθήσει μία εν Χριστώ πορεία ευαγγελιζόμενος έναν διαφορετικό λαό από κάθε άποψη;

euxh.gr:  π.Κοσμά, ποιο είναι το δικό σας «δώρο» από τους πιστούς Χριστιανούς της Αφρικής;

π.Κοσμάς: Το Μεγάλο Απόδειπνο τελειώνει, αλλά η χαρά μας συνεχίζεται. Όλοι μαζί βγαίνουν από την Εκκλησία, για να σε αποχαιρετήσουν και να σε ευχαριστήσουν που τους επισκέφθηκες. Μπορεί να μην σου προσέφεραν κάποιο ιδιαίτερο δώρο για την εκεί παρουσία σου, αλλά ο τρόπος έκφρασης του προσώπου τους και η ειλικρίνειά τους ήταν το ακριβότερο δώρο τους. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ τον λόγο του Κυρίου: Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών (Ματθ. 5, 3).

Μπορεί η Μεγάλη Τεσσαρακοστή εδώ στην εσχατιά της Αφρικής να είναι φτωχή σε υλικά αγαθά. Όμως, ένα είναι βέβαιο. Αυτό το Μεγάλο Απόδειπνο που ζήσαμε θα είναι διαφορετικό. Προετοιμάζει το νέο συναξάρι αγιότητας που κάποιοι άνθρωποι καλλιεργούν πνευματικά τους νέους αγίους, οι οποίοι θα κοσμούν τους τοίχους των Εκκλησιών σε κάποια χρόνια εδώ στο Κονγκό και σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία.

* Ο Αρχιμ. Κοσμάς Θασίτης γεννήθηκε στην Καβάλα της Μακεδονίας. Σπούδασε Θεολογία και πραγματοποιεί Μεταπτυχιακές σπουδές στον  τομέα της Ιεραποστολής. Διακόνησε σε πολλές νευραλγικές θέσεις στην Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως. Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χρυσοστόμου, από τον Σεπτέμβρη 2019 αποσπάστηκε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και υπηρετεί ως πρωτοσύγγελλος στην Ιερά Μητρόπολη Κατάγκας, πλάι στον  ιεραπόστολο Μητροπολίτη Κατάγκας Μελέτιο Γρηγοριάτη.