Το «Πράσινο Τείχος» της Αφρικής. Φιλοδοξεί να ενώσει τις δύο άκρες της Ηπείρου και να «σταματήσει» την ερημοποίηση και την Σαχάρα...

 

Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Δημιουργήθηκε για να ανακόψει την ερημοποίηση της γης νότια της Σαχάρα, εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικανικής ηπείρου στην άλλη και όταν ολοκληρωθεί θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη. Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος της Αφρικής. 

Πώς γεννήθηκε η ιδέα του Πράσινου Τείχους;

Τη δεκαετία του 1970, η στεπική λωρίδα γης νότια της ερήμου Σαχάρα στην Αφρική, το Σαχέλ, όπως ονομάζεται, άρχισε να απειλείται από την ξηρασία. Η κάποτε καταπράσινη και πλούσια σε βλάστηση περιοχή, που για χρόνια αποτελούσε τον «πνεύμονα» της Δυτικής Αφρικής και έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη γεωργία και τις καλλιέργειες ολόκληρης της ηπείρου, ξεκίνησε να μετατρέπεται σε άγονη ζώνη. 

Το πράσινο τείχος της Αφρικής, όπως φαίνεται την περίοδο της άνοιξης (Πηγή: Great Green Wall - ιστοσελίδα για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος)

Τόσο η κλιματική αλλαγή όσο η δραματική αύξηση του πληθυσμού και οι κακές πρακτικές διαχείρισης του εδάφους, οδήγησαν σταδιακά σ’ αυτή την επικίνδυνη «μεταμόρφωση». Χωρίς επαρκή εύφορη γη για την καλλιέργεια τροφής και με διαρκή έλλειψη νερού, η επιβίωση του ντόπιου πληθυσμού κλονίστηκε. Η πείνα θέριζε, αφήνοντας ανά περιόδους εκατοντάδες νεκρούς, η ανεργία και η οικονομική ύφεση έγιναν καθημερινότητα και η μετανάστευση μονόδρομος. 

Έτσι, τις επόμενες δεκαετίες, γεννήθηκε η ιδέα του «Μεγάλου Πράσινου Τείχους» από μια ομάδα ηγετών της Αφρικανικής ηπείρου, στην προσπάθειά τους να βρουν μια μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα. Ενός τείχους ζωντανού, που θα εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικής στην άλλη και, σε αντίθεση με τα προηγούμενα τείχη που γνώρισε η ανθρωπότητα, θα πρόσφερε ειρήνη και ζωή. 

Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» 

Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» θα αποτελούσαν εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα ανθεκτικά στην ξηρασία, που θα εκτείνονταν από τις δυτικές παραλίες της Σενεγάλης στο ανατολικό Τζιμπουτί, σε μία γραμμή μήκους σχεδόν 8.000 χιλιομέτρων και πλάτους 15 χιλιομέτρων. Η φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά το 2008, υπό την αιγίδα της Αφρικανικής Ένωσης, όταν υπογράφηκε και η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ 11 χωρών. 

Το Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2030, ωστόσο από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του, άρχισε να αποδίδει καρπούς. Στη Νιγηρία, 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν ήδη αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν, προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος στην περιοχή. Στην Αιθιοπία αποκαταστάθηκαν 15 εκατ. εκτάρια γης. Η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων άνοιξαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, που βοήθησαν τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Στον Νίγηρα, τα 5 εκατ. εκτάρια γης που αποκαταστάθηκαν, βοήθησαν στην καλλιέργεια πεντακοσίων χιλιάδων τόνων σιτηρών το χρόνο, ποσότητα ικανή να θρέψει τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια κόσμο. 

Μέχρι την ολοκλήρωσή του, το πρόγραμμα αναμένεται να κοστίσει γύρω στα 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Για τη χρηματοδότησή του έχουν συνεισφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αφρικανική Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη και οι Βοτανικοί Κήποι του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τις αρχικές 11 χώρες που υπέγραψαν την πρωτοβουλία, σήμερα υπάρχει μια συνεχώς διευρυνόμενη ομάδα περισσότερων από 20 χωρών σε ολόκληρη την Αφρική που έχουν ενταχθεί σε αυτό το παναφρικανικό όραμα. 

Αρχική φωτογραφία: To «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» της Αφρικής (Πηγή: Great Green Wall)

In English: The Great Green Wall in Africa – Growing a world wonder

Δημιουργήθηκε για να ανακόψει την ερημοποίηση της γης νότια της Σαχάρα, εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικανικής ηπείρου στην άλλη και όταν ολοκληρωθεί θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη. powered by Rubicon Project Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος της Αφρικής. Πως γεννήθηκε η ιδέα του Πράσινου Τείχους Τη δεκαετία του 1970, η στεπική λωρίδα γης νότια της ερήμου Σαχάρα στην Αφρική, το Σαχέλ, όπως ονομάζεται, άρχισε να απειλείται από την ξηρασία. Η κάποτε καταπράσινη και πλούσια σε βλάστηση περιοχή, που για χρόνια αποτελούσε τον «πνεύμονα» της Δυτικής Αφρικής και έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη γεωργία και τις καλλιέργειες ολόκληρης της ηπείρου, ξεκίνησε να μετατρέπεται σε άγονη ζώνη. Το πράσινο τείχος της Αφρικής, όπως φαίνεται την περίοδο της άνοιξης (Πηγή: GreatGreenWall) Τόσο η κλιματική αλλαγή όσο η δραματική αύξηση του πληθυσμού και οι κακές πρακτικές διαχείρισης του εδάφους, οδήγησαν σταδιακά σ’ αυτή την επικίνδυνη «μεταμόρφωση». Χωρίς επαρκή εύφορη γη για την καλλιέργεια τροφής και με διαρκή έλλειψη νερού, η επιβίωση του ντόπιου πληθυσμού κλονίστηκε. Η πείνα θέριζε, αφήνοντας ανά περιόδους εκατοντάδες νεκρούς, η ανεργία και η οικονομική ύφεση έγιναν καθημερινότητα και η μετανάστευση μονόδρομος. Διαβάστε ακόμα: Τα εκατομμύρια σκλάβων που πέθαναν κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους. Τους απήγαγαν από τα χωριά τους για να καλλιεργήσουν τις τεράστιες εκτάσεις των θεοσεβούμενων Ευρωπαίων αποικιοκρατών Έτσι, τις επόμενες δεκαετίες, γεννήθηκε η ιδέα του «Μεγάλου Πράσινου Τείχους» από μια ομάδα ηγετών της Αφρικανικής ηπείρου, στην προσπάθειά τους να βρουν μια μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα. Ενός τείχους ζωντανού, που θα εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικής στην άλλη και, σε αντίθεση με τα προηγούμενα τείχη που γνώρισε η ανθρωπότητα, θα πρόσφερε ειρήνη και ζωή. Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» θα αποτελούσαν εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα ανθεκτικά στην ξηρασία, που θα εκτείνονταν από τις δυτικές παραλίες της Σενεγάλης στο ανατολικό Τζιμπουτί, σε μία γραμμή μήκους σχεδόν 8.000 χιλιομέτρων και πλάτους 15 χιλιομέτρων. Η φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά το 2008, υπό την αιγίδα της Αφρικανικής Ένωσης, όταν υπογράφηκε και η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ 11 χωρών. Το Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2030, ωστόσο από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του, άρχισε να αποδίδει καρπούς. Στη Νιγηρία, 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν ήδη αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν, προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος στην περιοχή. Στην Αιθιοπία αποκαταστάθηκαν 15 εκατ. εκτάρια γης. Η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων άνοιξαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, που βοήθησαν τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Στον Νίγηρα, τα 5 εκατ. εκτάρια γης που αποκαταστάθηκαν, βοήθησαν στην καλλιέργεια πεντακοσίων χιλιάδων τόνων σιτηρών το χρόνο, ποσότητα ικανή να θρέψει τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια κόσμο. Μέχρι την ολοκλήρωσή του, το πρόγραμμα αναμένεται να κοστίσει γύρω στα 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Για τη χρηματοδότησή του έχουν συνεισφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αφρικανική Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη και οι Βοτανικοί Κήποι του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τις αρχικές 11 χώρες που υπέγραψαν την πρωτοβουλία, σήμερα υπάρχει μια συνεχώς διευρυνόμενη ομάδα περισσότερων από 20 χωρών σε ολόκληρη την Αφρική που έχουν ενταχθεί σε αυτό το παναφρικανικό όραμα. Αρχική φωτογραφία: To «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» της Αφρικής (Πηγή: GraetGreenWall)...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/to-quot-prasino-teichos-quot-tis-afrikis/

Δημιουργήθηκε για να ανακόψει την ερημοποίηση της γης νότια της Σαχάρα, εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικανικής ηπείρου στην άλλη και όταν ολοκληρωθεί θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη. powered by Rubicon Project Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος της Αφρικής. Πως γεννήθηκε η ιδέα του Πράσινου Τείχους Τη δεκαετία του 1970, η στεπική λωρίδα γης νότια της ερήμου Σαχάρα στην Αφρική, το Σαχέλ, όπως ονομάζεται, άρχισε να απειλείται από την ξηρασία. Η κάποτε καταπράσινη και πλούσια σε βλάστηση περιοχή, που για χρόνια αποτελούσε τον «πνεύμονα» της Δυτικής Αφρικής και έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη γεωργία και τις καλλιέργειες ολόκληρης της ηπείρου, ξεκίνησε να μετατρέπεται σε άγονη ζώνη. Το πράσινο τείχος της Αφρικής, όπως φαίνεται την περίοδο της άνοιξης (Πηγή: GreatGreenWall) Τόσο η κλιματική αλλαγή όσο η δραματική αύξηση του πληθυσμού και οι κακές πρακτικές διαχείρισης του εδάφους, οδήγησαν σταδιακά σ’ αυτή την επικίνδυνη «μεταμόρφωση». Χωρίς επαρκή εύφορη γη για την καλλιέργεια τροφής και με διαρκή έλλειψη νερού, η επιβίωση του ντόπιου πληθυσμού κλονίστηκε. Η πείνα θέριζε, αφήνοντας ανά περιόδους εκατοντάδες νεκρούς, η ανεργία και η οικονομική ύφεση έγιναν καθημερινότητα και η μετανάστευση μονόδρομος. Διαβάστε ακόμα: Τα εκατομμύρια σκλάβων που πέθαναν κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους. Τους απήγαγαν από τα χωριά τους για να καλλιεργήσουν τις τεράστιες εκτάσεις των θεοσεβούμενων Ευρωπαίων αποικιοκρατών Έτσι, τις επόμενες δεκαετίες, γεννήθηκε η ιδέα του «Μεγάλου Πράσινου Τείχους» από μια ομάδα ηγετών της Αφρικανικής ηπείρου, στην προσπάθειά τους να βρουν μια μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα. Ενός τείχους ζωντανού, που θα εκτείνεται από τη μία άκρη της Αφρικής στην άλλη και, σε αντίθεση με τα προηγούμενα τείχη που γνώρισε η ανθρωπότητα, θα πρόσφερε ειρήνη και ζωή. Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» Το «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» θα αποτελούσαν εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα ανθεκτικά στην ξηρασία, που θα εκτείνονταν από τις δυτικές παραλίες της Σενεγάλης στο ανατολικό Τζιμπουτί, σε μία γραμμή μήκους σχεδόν 8.000 χιλιομέτρων και πλάτους 15 χιλιομέτρων. Η φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά το 2008, υπό την αιγίδα της Αφρικανικής Ένωσης, όταν υπογράφηκε και η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ 11 χωρών. Το Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2030, ωστόσο από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του, άρχισε να αποδίδει καρπούς. Στη Νιγηρία, 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν ήδη αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν, προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος στην περιοχή. Στην Αιθιοπία αποκαταστάθηκαν 15 εκατ. εκτάρια γης. Η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων άνοιξαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, που βοήθησαν τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Στον Νίγηρα, τα 5 εκατ. εκτάρια γης που αποκαταστάθηκαν, βοήθησαν στην καλλιέργεια πεντακοσίων χιλιάδων τόνων σιτηρών το χρόνο, ποσότητα ικανή να θρέψει τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια κόσμο. Μέχρι την ολοκλήρωσή του, το πρόγραμμα αναμένεται να κοστίσει γύρω στα 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Για τη χρηματοδότησή του έχουν συνεισφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αφρικανική Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη και οι Βοτανικοί Κήποι του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τις αρχικές 11 χώρες που υπέγραψαν την πρωτοβουλία, σήμερα υπάρχει μια συνεχώς διευρυνόμενη ομάδα περισσότερων από 20 χωρών σε ολόκληρη την Αφρική που έχουν ενταχθεί σε αυτό το παναφρικανικό όραμα. Αρχική φωτογραφία: To «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» της Αφρικής (Πηγή: GraetGreenWall)...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/to-quot-prasino-teichos-quot-tis-afrikis/