Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022

Pourquoi Pierre et Paul sont fêtés le même jour ?

Icône sainte des saints Pierre et Paul du Burundi

The metropolitan of Burundi and Rwanda wishes many years those who are celebrating their name day of Saints Peter and Paul

Pere Basile Bonane

fr.aleteia.org

La solennité des saints Pierre et Paul, le 29 juin, permet de faire mémoire des martyrs de deux des apôtres parmi les plus importants du christianisme, dont les destins hors du commun ont été liés par une finalité commune.

« Rappelez-vous la parole que je vous ai dite : un serviteur n’est pas plus grand que son maître. Si l’on m’a persécuté, on vous persécutera, vous aussi. Si l’on a gardé ma parole, on gardera aussi la vôtre ». C’est avec ces paroles rapportées par l’Évangile de Jean (Jn 15, 20) que Jésus annonce à ses disciples l’importance du martyr des premiers chrétiens. Parmi les douze présents, seuls deux ne le connaîtront pas : Judas Iscariote (Mt 27, 5), et Jean, « le disciple bien-aimé », à qui Dieu permet de vivre longtemps et de mourir sur l’île de Patmos, après la rédaction de l’Apocalypse. Parmi ces morts, l’une devait rendre particulièrement gloire à Dieu, celle de Pierre (Jn 21, 19). Les Évangiles ne précisent néanmoins pas que l’une des raisons à cela est que l’apôtre a partagé son destin avec Paul, à Rome. 

Deux piliers de l’Église

Pour rappel, simple pêcheur, Simon rebaptisé « Kephas » ou Pierre par Jésus, est appelé avec son frère André à suivre le Seigneur sur le bord du lac de Tibériade. Un événement qui provoque un complet bouleversement en lui. Jésus ira jusqu’à lui dire : « Tu es Pierre, et sur cette pierre je bâtirai mon Église ; et la puissance de la Mort ne l’emportera pas sur elle » (Mt 16, 18). Persécuteur des premiers chrétiens et citoyen romain, Saul, devenu Paul, se convertit sur la route de Damas, grâce à une apparition de Jésus (Ac 9, 3-18). Il se consacre alors à l’évangélisation et se fait connaître comme « apôtre des gentils » (des non-juifs) ou « des Nations ». Tous les deux jouent un rôle décisif dans la fondation de l’Église.

En l’an 50 se tient le fameux « concile de Jérusalem ». Rapporté par le quinzième chapitre des Actes des Apôtres, il porte sur l’ouverture des juifs chrétiens aux païens. La discussion a lieu en réalité entre trois hommes : Jacques le juste, surnommé « le frère du Seigneur » (Ga 1, 19), qui dirige l’assemblée, Pierre et Paul. Cet événement, qui fixe le rôle de la loi et celui du Christ dans le salut, est essentiel dans la fondation de l’Église universelle, qui dépasse les simples juifs. Leurs destins vont alors se séparer pour se recroiser une dizaine d’années plus tard.En 64, Rome est incendié. L’empereur Néron, souvent soupçonné d’en être l’auteur, profite de la tragédie pour persécuter les chrétiens, déclarés coupables. « On livra aux supplices les chrétiens, sorte de gens adonnés à une superstition nouvelle et dangereuse », explique-t-il. 

L’évêque de Rome, Pierre, et Paul, qui se trouvent alors à Éphèse, sont arrêtés. Si la tradition chrétienne relie cet épisode à celui du Grand incendie, d’autres sources, comme la lettre de Clément de Rome, s’y opposent. Qu’importe, les deux apôtres comparaissent devant Néron, qui les condamne. Les deux hommes sont enfermés au Carcer Tullianum, légendaire prison qui a déjà neuf siècles, et qui a vu passer de célèbres prisonniers, comme Vercingétorix, après la prise des Gaules. Pierre et Paul périssent tous deux vers l’an 67. Selon un apocryphe, les Actes de Pierre, l’évêque de Rome refuse par humilité de mourir comme le Christ ; il est alors crucifié la tête à l’envers. Paul, lui, est décapité. Deux morts différentes, pour une même finalité : l’avènement de l’Église.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2022

URGENT! Tanzania: Stop the Maasai evictions!

 
URGENT: Maasai people are at risk of being violently evicted from their lands to make way for trophy hunting and elite tourism - this cannot be allowed to happen.
Join the call on President Samia Suluhu Hassan to end the violence and stop all evictions now!
Help us spread the word - Share this video!

We are Maasai elders from Northern Tanzania. Right now tens of thousands of our community could be forced off our ancestral lands to make way for elite tourism and trophy hunting.

We urgently need your support.

When we faced these threats in 2014, more than 2 million Avaaz members rallied behind our call! Together, we created such a storm that the President promised never to evict us from our lands.

But now, there’s a new head of state and plans are being revived! President Samia Suluhu Hassan may not listen to us, but we know she’ll respond to media and public pressure – to all of you! With two key high-level meetings in the region next week we only have days to deliver our global call again. Join us now – and show her the world is standing with the Maasai!

- The Maasai elders of Ngorongoro District in Northern Tanzania 
 
To the President of Tanzania Samia Suluhu Hassan:
As citizens from around the world, we call on you to oppose any attempt to evict Maasai from their traditional land or require them to relocate to make way for foreign hunters. We are counting on you to be a champion for your people and stop any attempt to change their land rights against their will.

Click here!

Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

Le Royaume de Dieu c’est la présence du Christ


Orthodoxie à la Réunion - Communauté orthodoxe à l'île de la Réunion

Bulletin du mois de juin 2022 de l’Église Orthodoxe à Maurice

Paroisse orthodoxe de la sainte Transfiguration
Numéro
77, juin 2022

La Voix de l’Évangile

La communion des saints avec Dieu dans les siècles à venir, ce sont des choses que lœil na point vues, que loreille na point entendues, et qui ne sont point montées au cœur de lhomme, des choses que Dieu a préparées pour ceux qui Laiment (1 Corinthiens 2: 9). Ces choses  sont le Royaume de Dieu que le Christ nous a dit de cher cher par dessus toutes les choses terrestres : « Cherchez dabord le Royaume de Dieu… et toutes ces choses vous seront données pardessus » (Matthieu 6:33).

Quand larchange Gabriel annonça à la Vierge Marie la bonne
nouvelle quelle donnerait naissance au Seigneur, il lui dit :

Tu auras un fils, et tu le nommeras Jésus. Il sera grand, et sera appelé le Fils du TrèsHaut, et le Seigneur Dieu Lui donnera le trône de David, Son père. Il régnera sur la maison de Jacob [cestàdire sur ceux qui croient en lui] pour toujours ; et son règne naura pas de fin (Luc 1:3133). Par ces paroles, larchange Gabriel a lié le Royaume de Dieu à la personne de JésusChrist. Il est le Roi des fidèles et, par Son Incarnation, le Royaume de Dieu sest manifesté sur la terre.

« Questce que le Royaume [de Dieu] ? » demande le Christ, par lintermédiaire de saint Jean Chrysostome. Et Il répond : « Cest ma présence. » Les paroles de saint Grégoire Palamas ont une signification similaire : « Avant que la Parole de Dieu ne se fasse homme, le Royaume des cieux était aussi loin de nous que le ciel lest de la terre.
Mais quand le Roi des cieux est venu à nous et a été très heureux de sunir à nous, alors le Royaume des cieux sest approché de nous tous. »

De ces paroles des Pères porteurs de Dieu, nous concluons que le Royaume de Dieu est la vie près du Christ. Cest la vie conformément à la volonté de Dieu. Ainsi, puisque le Christ sest fait homme et a vécu avec nous, nous avons la possibilité de vivre avec Lui, cestàdire vivre dans le Royaume de Dieu.

Laffirmation du Christ que le Royaume des cieux est proche (Matthieu 4:17) est lannonce la plus joyeuse qui ait jamais été entendue. Cest pour cette raison que le récit de la vie et de lenseignement du Christ a reçu le nom dÉvangile, qui signifie « bonne nouvelle » : cest lÉvangile du Royaume (Matthieu 4 : 23). Le Royaume de Dieu cest lactualité de vivre, de bouger et davoir notre
être en JésusChrist et il commence déjà dans notre vie actuelle sur terre.
Christ a dit un jour à ses disciples : « Quelquesuns de ceux qui sont ici ne mourront point, quils naient vu le royaume de Dieu venir avec puissance. » (Marc 9 :1). Huit jours après avoir prononcé ces paroles, le Seigneur a été transfiguré sur le mont Tabor devant ses trois principaux disciples, leur montrant ainsi sa gloire incréée et leur révélant ainsi la réalité du Royaume de Dieu. De même, ceux qui vivent en Christ pendant cette vie passeront à la vie éternelle, et verront ainsi le Royaume de Dieu venir avec puissance.

Le Royaume de Dieu est venu avec lIncarnation du Christ, et nous y entrons par le repentir. Cest pourquoi saint Grégoire Palamas nous exhorte à « produire des fruits dignes de repentance [cf. Mt 3, 8], afin dhériter du Royaume des cieux »… La lumière qui ne se couche jamais brille sur nous; faisons notre chemin vers son éclat au moyen de bonnes œuvres. Le repentir ouvre la voie pour que le Royaume des cieux devienne létat interne de lhomme : « Le Royaume de Dieu
est au milieu de vous » (Luc 17 : 21).

Tiré de : Hiéromoine Gregorios, La foi orthodoxe, ladoration
et la vie, pages 8991, Mont Athos

Divine Liturgie

Jeudi 2 juin à 10h30 : Ascension
Épître : Actes 1, 112 ; Évangile : Luc 24,3653

Dimanche 5 : Les Pères du premier Concile

Épître : Actes 20, 1618, 2836 ; Évangile : Jean 17, 113

Samedi 11 à 10h30 : commémoration des défunts

12 : Pentecôte

Épître : Actes 2, 111 ; Évangile : Jean 7, 3752 ; 8, 12

19 : Tous les saints

Épître : Héb. 11, 33 12, 2 ; Évangile : Mat 10, 3233, 3738 ; 19, 2730

Du 20 au 28 : jeûne des saints Apôtres Pierre et Paul

26 : lappel des disciples

Épître : Rom. 2, 1016 ; Évangile : Mat 4, 1823

Mercredi 29 à 10 h. : St Apôtres Pierre et Paul

Épître : 2 Cor 11, 21 12, 9 ; Évangile : Mat 16, 1319

Sainte Transfiguration
GrandeRivi
ère NO
Ile Maurice

(derrière le garage Bala)

Divine Liturgie

Chaque dimanche à 9h30

Site WEB:

http://orthodoxchurchmauritius.org

Père Athanasios, tel.: 57 33 32 53

Email: p.athanasios@myt.mu

Père Ian, tel.: 52 57 90 53

Email: fr.ian@antiochian.org.nz

Sunday of All Saints - at La Reunion. What joy it is, to see Orthodox faithful from various nations attending the ONE AND THE SAME Divine Eucharist...

 
The island is located in the Indian Ocean and constitutes an overseas department of France. The Orthodox community here has a presence on the island that dates about 12 years. Like Mauritius, it belongs spiritually under the Metropolis of Northern Madagascar, and with the blessing of Bishop Ignatius, I have been here since yesterday, for the Vespers Service and Confession, then the Divine Liturgy, followed by the common meal as the culmination today.

The program will continue, with visits to homes of the Orthodox faithful, as well as to the south of the island.

What joy it is, to see Orthodox faithful from various nations attending the ONE AND THE SAME Divine Eucharist! Indicatively, today we have faithful from France, Belgium, Russia, Romania, Syria, Morocco, Martinique...

All this is a breath of unity! Instead of giving rise to division and to lack of understanding as preached by some, all this ethnic and cultural diversity that we have today is what ensures true unity and forges relationships between members which are not based elsewhere - ONLY in Christ!

Please pray for this local Church, that the Lord will stabilize it firmly in the Faith, will add new members to its bosom, and will soon make us worthy of building our own Orthodox Temple, which will be a sign of Orthodox witness on the island.

Log into Facebook

Orthodoxie à la Réunion - Communauté orthodoxe à l'île de la Réunion

Τι χαρά να βλέπεις συναγμένους σε ΜΙΑ ευχαριστία Ορθοδόξους από διαφορετικές χώρες... La Reunion

Ορθόδοξη Ιεραποστολή Β. Μαδαγασκάρης / Orthodox Missionary North Madagascar 

Κυριακή των Αγίων Πάντων. La Reunion.
To νησί βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό και αποτελεί υπερπόντια περιοχή της Γαλλίας.Η Ορθόδοξη κοινότητα έχει παρουσία στο νησί περίπου 12 χρόνια. Ανήκει πνευματικά (όπως και ο Μαυρίκιος) στην Μητρόπολη Βορείου Μαδαγασκάρης και με την ευλογία του Επισκόπου κ. Ιγνατίου βρίσκομαι από χθες εδώ για τον εσπερινό, την εξομολόγηση με αποκορύφωμα σήμερα την Θεία Λειτουργία και την κοινή τράπεζα μετά.
Το πρόγραμμα συνεχίζεται με επισκέψεις σε σπίτια ορθοδόξων καθώς και στον νότο του νησιού.
Τι χαρά να βλέπεις συναγμένους σε ΜΙΑ ευχαριστία Ορθοδόξους από διαφορετικές χώρες. Σήμερα λοιπόν είχαμε πιστούς από Γαλλία, Βέλγιο, Ρωσία, Ρουμανία, Συρία, Μαυρίκιο, Martinique.
Είναι μια ανάσα ενότητας όλο αυτό! Όλη αυτή εθνική και πολιτιστική διαφορετικότητα που είχαμε σήμερα (αντί να φέρνει διάσπαση και ασυνεννοησία όπως κηρύττουν μερικοί) είναι που προσδίδει αληθινή ενότητα και σφυρηλατεί σχέσεις μεταξύ των μελών που δεν βασίζονται κάπου αλλού, αλλά ΜΟΝΟ στον Χριστό.
Εύχεσθε για την τοπική Εκκλησία ώστε ο Κύριος να την στερεώνει στην πίστη, να προσθέτει νέα μέλη στους κόλπους της και να μας αξιώσει σύντομα να κτίσουμε τον δικό μας Ορθόδοξο Ναό ο οποίος θα είναι σημείο μαρτυρίας της Ορθοδοξίας στο νησί.
 

Σάββατο 18 Ιουνίου 2022

Synaxis of All Saints (the Sunday following Pentecost)

 

 

Orthodox Church in America (icon from here)

The Sunday following Pentecost is dedicated to All Saints, both those who are known to us, and those who are known only to God. There have been saints at all times, and they have come from every corner of the earth. They were Apostles, Martyrs, Prophets, Hierarchs, Monastics, and Righteous, yet all were perfected by the same Holy Spirit.

The Descent of the Holy Spirit makes it possible for us to rise above our fallen state and to attain sainthood, thereby fulfilling God’s directive to “be holy, for I am holy” (Lev. 11:44, 1 Peter 1:16, etc.). Therefore, it is fitting to commemorate All Saints on the first Sunday after Pentecost.

This feast may have originated at an early date, perhaps as a celebration of all martyrs, then it was broadened to include all men and women who had borne witness to Christ by their virtuous lives, even if they did not shed their blood for Him.

Saint Peter of Damascus, in his “Fourth Stage of Contemplation,” mentions five categories of saints: Apostles, Martyrs, Prophets, Hierarchs, and Monastic Saints (Philokalia [in English] Vol. 3, p.131). He is actually quoting from the Octoechos, Tone 2 for Saturday Matins, kathisma after the first stichology.

Saint Νikόdēmos of the Holy Mountain (July 14) adds the Righteous to Saint Peter’s five categories. The list of Saint Νikόdēmos is found in his book The Fourteen Epistles of Saint Paul (Venice, 1819, p. 384) in his discussion of I Corinthians 12:28.

The hymnology for the feast of All Saints also lists six categories: “Rejoice, assembly of the Apostles, Prophets of the Lord, loyal choirs of the Martyrs, divine Hierarchs, Monastic Fathers, and the Righteous....”

Some of the saints are described as Confessors, a category which does not appear in the above lists. Since they are similar in spirit to the martyrs, they are regarded as belonging to the category of Martyrs. They were not put to death as the Martyrs were, but they boldly confessed Christ and came close to being executed for their faith. Saint Maximus the Confessor (January 21) is such a saint.

The order of these six types of saints seems to be based on their importance to the Church. The Apostles are listed first, because they were the first to spread the Gospel throughout the world.

The Martyrs come next because of their example of courage in professing their faith before the enemies and persecutors of the Church, which encouraged other Christians to remain faithful to Christ even unto death.

Although they come first chronologically, the Prophets are listed after the Apostles and Martyrs. This is because the Old Testament Prophets saw only the shadows of things to come, whereas the Apostles and Martyrs experienced them firsthand. The New Testament also takes precedence over the Old Testament.

The holy Hierarchs comprise the fourth category. They are the leaders of their flocks, teaching them by their word and their example.

Icon from here

The Monastic Saints are those who withdrew from this world to live in monasteries, or in seclusion. They did not do this out of hatred for the world, but in order to devote themselves to unceasing prayer, and to do battle against the power of the demons. Although some people erroneously believe that monks and nuns are useless and unproductive, Saint John Climacus had a high regard for them: “Angels are a light for monks, and the monastic life is a light for all men” (LADDER, Step 26:31).

The last category, the Righteous, are those who attained holiness of life while living “in the world.” Examples include Abraham and his wife Sarah, Job, Saints Joachim and Anna, Saint Joseph the Betrothed, Saint Juliana of Lazarevo, and others.

The feast of All Saints achieved great prominence in the ninth century, in the reign of the Byzantine Emperor Leo VI the Wise (886-911). His wife, the Holy Empress Theophano (December 16) lived in the world, but was not attached to worldly things. She was a great benefactor to the poor, and was generous to the monasteries. She was a true mother to her subjects, caring for widows and orphans, and consoling the sorrowful.

Even before the death of Saint Theophano in 893 or 894, her husband started to build a church, intending to dedicate it to Theophano, but she forbade him to do so. It was this emperor who decreed that the Sunday after Pentecost be dedicated to All Saints. Believing that his wife was one of the righteous, he knew that she would also be honored whenever the Feast of All Saints was celebrated.

Troparion — Tone 4

As with fine porphyry and royal purple, / Your church has been adorned with Your martyrs’ blood shed throughout all the world. / She cries to You, O Christ God: / Send down Your bounties on Your people, / grant peace to Your habitation, and great mercy to our souls!

Kontakion — Tone 8

The universe offers You the God-bearing martyrs, / as the first fruits of creation, O Lord and Creator. / Through the Theotokos, and their prayers establish Your Church in peace!

See also

 
Pentecost. Icon from here.

National Identity and Unity: From Babel to Pentecost 

Baptism by the Holy Spirit in the New Testament (Digital book)

 
 

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022

«Tα πρώτα θύματα της κλιματικής αλλαγής είναι οι φτωχοί και ιδιαίτερα τα άπορα και ορφανά παιδιά της Αφρικής...» Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος


Η Κλιματική αλλαγή και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος




Του μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ / Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής

Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης του για τη Κλιματική Αλλαγή στο Μαράκες του Μαρόκου που ξεκίνησαν στις 7 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθούν στις 18 Νοεμβρίου (COP22), δίνουν νέες ελπίδες για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα καi το μέλλον της επιβίωσης του Πλανήτη μας.

Στην Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Αντιπροσωπείες 197 Κυβερνήσεων, Διεθνείς Οργανισμοί και ένας μεγάλος αριθμός ΜΚΟς που ασχολούνται με θέματα της Κλιματικής Αλλαγής, ως επίσης και Ακαδημαϊκά Ιδρύματα, Επιχειρήσεις και Βιομηχανίες, το Π.Σ.Ε και εκπρόσωποι Θρησκειών.

Σε διάφορα επίπεδα θα εξετασθούν τα θέματα της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κυότο μέχρι το 2020, θέματα εφαρμογής των προηγούμενων αποφάσεων για δράση για τη Κλιματική Αλλαγή, συζήτηση για τον τρόπο της εφαρμογής της νέας Παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιού το προηγούμενο έτος (COP21), οικονομικά θέματα για στήριξη των διαφόρων προγραμμάτων για τη Κλιματική Αλλαγή, παρουσίαση των εκθέσεων Επιτροπών για θέματα Νέας Τεχνολογίας, Επιστημονικά πορίσματα για να περιορισθεί η συνεχόμενη αύξηση της μόλυνσης της ατμόσφαιρας που οδηγεί στην συνεχή αύξηση της θερμοκρασίας του Πλανήτη μας με καταστροφικές συνέπειες για την επιβίωση μας. 

Ταυτόχρονα οργανώνονται διάφορες συζητήσεις στρογγύλης τραπέζης για να παρουσιασθούν οι νέες προσπάθειες για κοινή δράση για τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής, λειτουργούν εκθεσιακοί χώροι για πηγές ενέργειας που δεν προκαλούν μόλυνση (πράσινη οικονομία), ως επίσης και ανακοινώσεις Κυβερνήσεων για νέες δράσεις είτε από Αρχηγούς Κρατών είτε από τους Υπουργούς Περιβάλλοντος.

Σε ειδική δημοσιογραφική διάσκεψη και σε Πάνελ για θέματα της Κλιματικής Αλλαγής παρουσιάστηκε η θέση των Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τις πρόσφατες εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στη Κρήτη το περασμένο Ιούνιο, ως επίσης και Μηνύματα του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου (η COP22 πραγματοποιείται στην Αφρικανική Ήπειρον).

Στο επίσημο κείμενο τής με θέμα «Η συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις επικράτησιν της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών, και άρσιν των φυλετικών και λοιπών διακρίσεων», για το θέμα της Οικολογικής κρίσης τονίζεται ότι «Ο πόθος της συνεχούς αυξήσεως της ευημερίας και η άμετρος κατανάλωσις αναποφεύκτως οδηγούν εις την δυσανάλογον χρήσιν και την εξάντλησιν των φυσικών πόρων. Η δημιουργηθείσα υπό του Θεού κτίσις, η οποία εδόθη εις τον άνθρωπον ᾽εργάζεσθαι και φυλάσσειν᾽ αυτήν (πρβλ. Γεν. 2.15), υφίσταται τας συνεπείας της αμαρτίας του ανθρώπου:

«Τη γαρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκούσα, αλλά διά τον υποτάξαντα, επ᾿ ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν» (Ρωμ. 8.20-22). Η οικολογική κρίσις, η οποία συνδέεται προς τας κλιματολογικάς αλλαγάς και την υπερθέρμανσιν του πλανήτου, καθιστά επιτακτικόν το χρέος της Εκκλησίας όπως συμβάλη, διά των εις την διάθεσιν αυτής πνευματικών μέσων, εις την προστασίαν της δημιουργίας του Θεού εκ των συνεπειών της ανθρωπίνης απληστίας.

Η απληστία διά την ικανοποίησιν των υλικών αναγκών οδηγεί εις την πνευματικήν πτώχευσιν του ανθρώπου και εις την καταστροφήν του περιβάλλοντος. Δεν πρέπει να λησμονήται ότι ο φυσικός πλούτος της γης δεν είναι περιουσία του ανθρώπου, αλλά του Δημιουργού : «Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής, η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή» (Ψαλμ. 23,1). Ούτως, η Ορθόδοξος Εκκλησία τονίζει την προστασίαν της δημιουργίας του Θεού διά της καλλιεργείας της ευθύνης του ανθρώπου έναντι του θεοσδότου περιβάλλοντος και διά της προβολής των αρετών της ολιγαρκείας και της εγκρατείας. Οφείλομεν να ενθυμώμεθα ότι όχι μόνον αι σημεριναί, αλλά και αι μελλοντικαί γενεαί έχουν δικαίωμα επί των φυσικών αγαθών, τα οποία μας εχάρισεν ο Δημιουργός».

Eις το πολυσήμαντο Μήνυμά του ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, μεταξύ άλλων επισημαίνει, «τη αναγκαιότητα της συνεργασίας και της ενότητας των Κυβερνήσεων για κοινές άμεσες δράσεις για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα και ο Πλανήτης μας από τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής». Εις το Μήνυμα του τονίζεται επίσης ότι «η εφαρμογή της Παγκόσμιας συμφωνίας του Παρισιού του προηγούμενου έτους από όλους θα αποτελέσει δυναμική έκφραση της κοινής θέληση των Κρατών του Πλανήτη μας για την ενίσχυση της παγκόσμιας Ασφάλειας και της ειρηνικής συνύπαρξης των Λαών και της ευημερίας όλων μας». 

Εις το μήνυμα του ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος , μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει ότι «τα πρώτα θύματα των προβλημάτων της κλιματικής αλλαγής είναι οι φτωχοί και ιδιαίτερα τα άπορα και ορφανά παιδιά της Αφρικής και των φτωχών χωρών στην Ασία και στην Λατινική Αμερική, εκεί δηλαδή που οι Χριστιανοί της Ευρώπης εισήγαγαν το θεσμό της αποικιοκρατίας και της δουλείας».